تعیین منحنی تنش محصورکننده-بیرونزدگی جبهه کار تونل با استفاده از مدلهای عددی مطالعه موردی: متروی خط 7 تهران
(ندگان)پدیدآور
قاسم زاده, حسنقائمی, هانیهنوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
کاهش تدریجی تنش از روی سینهکار تونل به هنگام حفاری، منجر به ایجاد تغییرشکلهایی در زمین دربردارندهی آن میشود. بیرونزدگی سینهکار اولین مولفه پاسخ تغییرشکلی محیط به حفاری است. این پدیده به مقاومت و خواص تغییرشکلی هستهی پیشروی و همچنین میدان تنش اصلی که در معرض آن قرار گرفته بستگی دارد و روی سطح سینهکار و در امتداد محور طولی تونل نمود پیدا میکند. در پژوهش پیشرو به کمک مدلسازی سه بعدی قسمتی از تونل متروی خط 7 تهران، رابطهی بین تنش محصورکننده سینهکار تونل و مقادیر بیرونزدگی آن بررسی شده و نتایج در قالب منحنی تنش محصور کننده-بیرون زدگی یا "منحنی مشخصهی تونل" ترسیم گردیده است. در ادامه منحنی مشخصه تحت محورهایی به شکل بدون بعد ترسیم شده و مشاهده گردیده است که این منحنیهای بدون بعد، با رعایت شرایط خاصی برای تونلهای مختلف برروی هم قرار میگیرند. شرایط لازم برای این منظور نیز در انتها آورده شده است.
کلید واژگان
بیرونزدگی سینهکار تونلمنحنی مشخصه تونل
حفاری تونل
متروی تهران
تنش محصورکننده سینهکار
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2019-10-011398-07-09
ناشر
دانشگاه تربیت مدرسسازمان پدید آورنده
تقاطع ولیعصر میرداماد- دانشکده عمران- دانشگاه خواجه نصیر طوسیدانشجوی مهندسی عمران، ژئوتکنیک، دانشکده عمران دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، تهران




