مطالعه آزمایشگاهی الگوی جریان و آبشستگی اطراف آبشکن سرسپری مستغرق جاذب و دافع

Abstract

در این مقاله به بررسی آزمایشگاهی الگوی جریان و آبشستگی اطراف آبشکن سرسپری مستغرق، جاذب و دافع در مسیر مستقیم پرداخته شده است. در اندازه¬گیری سرعت‌های سه بعدی و توپوگرافی بستر به¬ترتیب از دستگاه Vectrino+ و Point gage استفاده شد. سرعت‌های سه بعدی در حالت بستر تخت اندازه¬گیری شده‌اند. میدان جریان در مقاطع عرضی و پلان¬های افقی مختلف ترسیم و الگوی جریان مورد بررسی قرار گرفت. حداکثر آبشستگی آبشکن جاذب بیشتر از آبشکن دافع می‌باشد و در هر دو حالت در لبه¬‌ی بال بالادست آبشکن رخ داده است. نتایج الگوی جریان بیانگر وجود یک صفحه جدایی در بالادست آبشکن می‌باشد که در آن قسمتی از جریان به صورت بالارونده و قسمتی دیگر به صورت پایین¬رونده عمل می‌کند. مقادیر ورتیسیتی محاسبه شده نشان می‌دهد که حداکثر مقدار ورتیسیتی در محل حداکثر آبشستگی اتفاق افتاده و برای آبشکن جاذب 5/1 برابر آبشکن دفع می‌باشد. همچنین الگوی جریان و آبشستگی در مقاطع عرضی، طولی و پلان‌های مختلف از دیگر نتایج ارائه شده در این تحقیق می‌باشد.