بررسی اثر افزودنی‌های گوگردپلیمری و پودرلاستیک در مقاومت عریان‌شدگی مخلوط‌های آسفالتی

Abstract

گوگرد از سال‌ها قبل به عنوان یکی از افزودنی‌های مقاومتی آسفالت مورد استفاده بوده است، اما به دلایل زیست محیطی و ایجاد سختی بیش از حد در آسفالت کمتر مورد استفاده قرار گرفته است. در سال‌های اخیر با گسترش تولید پلیمر، بکارگیری برخی از پلیمرها در تولید محصول گوگردپلیمری موردنظر قرار گرفت. اما به دلایل محدودیت امکان کاربرد پلیمر هنوز این آسفالت‌ها شکنندگی بالایی دارند. نتایج تحقیقات گذشته بیانگر عملکرد بهتر روش تر نسبت به روش خشک می-باشد.کاهش هزینه تولید، پوشش بهتر سنگدانه‌ها، انعطاف‌پذیری بیشتر و افزایش مقاومت مخلوط آسفالتی برخی از ویژگی‌های استفاده از پودرلاستیک در مخلوط آسفالتی می‌باشد. در این پژوهش به ارزیابی نقش درصدهای مختلف گوگردپلیمری (30،40 و50 درصد) و پودرلاستیک (16،18و20 درصد) به تفکیک و همچنین بررسی تاثیر ترکیب این دو افزودنی بر حساسیت رطوبتی مخلوط‌های آسفالتی پرداخته شده است. با استفاده از آزمایش لاتمن اصلاح شده (AASHTO -T283) مقاومت کششی غیرمستقیم نمونه‌ها در شرایط اشباع و خشک به دست آمده و با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش درصد گوگردپلیمری منجر به افزایش حساسیت رطوبتی شده و استفاده از پودرلاستیک، افزایش مقاومت کششی و کاهش حساسیت رطوبتی را به ‌همراه دارد. بررسی تاثیرات ترکیب این دو افزودنی در این تحقیق نشان داد که استفاده از 16 درصد پودرلاستیک در ترکیب با 40 یا 50 درصد گوگردپلیمری به مخلوط منجر به آن شد که مقدار TSR مخلوط کمتر از 80 درصد گردد و در سایر نسبت‌های ترکیب این دو افزودنی مقدار TSR بیش از 80 درصد است.