نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیری, میرمحمدfa_IR
dc.contributor.authorحسینی, سید مصطفیfa_IR
dc.contributor.authorمذهبدار قشقایی, هماfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T06:04:54Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T06:04:54Z
dc.date.available1399-08-22T06:04:54Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T06:04:54Z
dc.date.issued2017-02-01en_US
dc.date.issued1395-11-13fa_IR
dc.identifier.citationمیری, میرمحمد, حسینی, سید مصطفی, مذهبدار قشقایی, هما. (1395). مقایسه میزان سلامت روانی دانشجویان پزشکی و مهندسی در ایران در سالهای 1394و 1393. مجله طب نظامی, 18(4), 360-366.fa_IR
dc.identifier.issn1735-1537
dc.identifier.issn1735-7667
dc.identifier.urihttp://militarymedj.ir/article-1-1603-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/529261
dc.description.abstractزمینه و هدف: سلامت روانی نقش مهمی در تضمین پویایی و کارآمدی هر جامعه ایفا می کند. از آنجایی که در فرایند رشد و توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی جوامع، نیروی انسانی نقش اساسی و تعیین کننده دارد و از طرفی دانشجویان از اقشار مستعد و برگزیده جامعه و سازندگان فردای هر کشور هستند، ارزیابی سلامت روانی آنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه سلامت روان دانشجویان پزشکی و مهندسی طی سالهای 1393 و 1394 انجام گرفته است. روش‌ها: این مطالعه مقطعی در سال های 1394-1393 در میان دانشجویان پزشکی و مهندسی سال سوم یا چهارم انجام شد. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد 28 سوالی سلامت عمومی (GHQ-28) که در برگیرنده 4 مقیاس علائم جسمانی، اضطراب و اختلال خواب، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی است انجام شد و همچنین اطلاعات دموگرافیک ثبت گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS17  انجام شد. یافته‌ها: در این مطالعه 1155 دانشجو شرکت داشتند. میانگین سنی دانشجویان گروه پزشکی 5/9±24/2 سال و دانشجویان مهندسی 6/4±23/7 سال بود. تعداد بیشتری از دانشجویان گروه مهندسی پسر (71/1 %) و گروه پزشکی دختر (63/4 %) بودند. طبق نتایج پژوهش حاضر، 47/7% (289 نفر) دانشجویان مهندسی و 43/1% (288 نفر) از دانشجویان پزشکی بر اساس معیارهای GHQ-28 مشکوک به اختلال روانی بودند، تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (p=0.117). توزیع مقیاس‌های اختلالات روانی در گروه مهندسی به ترتیب شامل اختلالات اضطرابی، اختلال در عملکرد اجتماعی، اختلال افسردگی و اختلالات ‌جسمانی و در گروه پزشکی به ترتیب شامل اختلالات اضطرابی، اختلال در عملکرد اجتماعی، اختلالات ‌جسمانی و اختلال افسردگی می‌باشد. نتیجه‌گیری: یافته های این پژوهش دلالت بر این دارد که نزدیک به نیمی از دانشجویان پزشکی و مهندسی مورد مطالعه مشکوک به اختلال روانی می باشند. با توجه به شیوع بالای اختلالات روانی به ویژه اختلال در کارکرد اجتماعی و اضطراب، پیشنهاد می شود برنامه ریزی لازم در زمینه ارتقاء سلامت روانی به منظور افزایش توانمندی ها و ظرفیت روانشناختی آنان در سطح مهارت و کسب دانش انجام شود.fa_IR
dc.format.extent531
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بقیه اللهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله طب نظامیfa_IR
dc.subjectسلامت روانیfa_IR
dc.subjectدانشجویان پزشکیfa_IR
dc.subjectدانشجویان مهندسیfa_IR
dc.subjectایران.fa_IR
dc.subjectطب نظامیfa_IR
dc.titleمقایسه میزان سلامت روانی دانشجویان پزشکی و مهندسی در ایران در سالهای 1394و 1393fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentبخش مراقبتهای ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات نفرولوژی و ارولوژی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentبیمارستان امام حسین (ع)، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue4
dc.citation.spage360
dc.citation.epage366


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد