نقش مدافعه (وکیل مدافعی) در دیپلماسی پرستاری: یک مطالعه کیفی

Abstract

زمینه و هدف: در گذشته جنگ عمدتاً به صورت "جنگ سخت" و با استفاده از ابزارهای نظامی بوده ولی در حال حاضر شکل آن تغییر کرده و بیشتر از "جنگ نرم" استفاده می شود که این نوع جنگ اساسا مبتنی بر دیپلماسی است. حرف سلامت نیز اخیراً وارد این حوزه شده اند و پرستاران به دلیل ماهیت شغلی شان با استفاده از نقش های مختلف خود از جمله مدافعه از دیپلماسی استفاده می نمایند. با توجه به نزدیکی مفهوم مدافعه به ماهیت دیپلماسی و مذاکره در این مطالعه بر آن شدیم تا نقش مدافعه مدیران پرستاری را در انجام دیپلماسی پرستاری بررسی نماییم. روش‌ها: این مطالعه یک مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوی قراردادی است. داده ها با استفاده از مصاحبه های عمیق بدون ساختار با مشارکت 14 نفر از مدیران پرستاری در سطوح مختلف به روش نمونه گیری هدفمند جمع آوری شد. یافته‌ها: بعد از تجزیه و تحلیل داده ها، سه طبقه اصلی مدافعه از سیستم (شامل زیرطبقات: تفکر سیستمی و نگاه کل نگر، تعلق سازمانی)، وکیل مدافعی از مردم (شامل زیرطبقات: نشان دادن نقش پرستار در خدمت به مردم، استفاده از ادبیات مردم محوری) و استفاده از مدافعه در مذاکره (شامل 3 زیرطبقه: یکی کردن مواضع با تاکید بر منافع، یافتن نقطه مشترک، تمرکز بر دغدغه طرف مقابل) پدیدار گشت. نتیجه‌گیری: یافته های این مطالعه حاکی از آن است که مدیران پرستاری با اتکای بر نقش مدافعه که در بالین توجه کمتری به آن می شود وارد دیپلماسی شده و از آن در جهت حصول اهداف سازمانی خود بهره می برند.