بررسی علائم بالینی و آزمایشگاهی مسمومیت مزمن با سرب در جانبازان دارای ترکش باقی مانده در بدن در مقایسه با گروه کنترل

Abstract

اهداف: باقی ماندن قطعات گلوله و ترکش ناشی از انفجارات به‌عنوان علتی برای مسمومیت با سرب مطرح شده است. مطالعه حاضر به‌منظور بررسی این موضوع در جانبازان جنگ تحمیلی دارای ترکش باقی مانده در بدن و مقایسه آن با گروه کنترل طراحی شده است.

روش‌ها: در مطالعه مورد- شاهدی حاضر تعداد 30 نفر از مجروحین جنگ تحمیلی به‌صورت تصادفی پس از اخذ رضایت آگاهانه جهت شرکت در مطالعه انتخاب گردیدند. آن‌ها در خصوص علائم احتمالی مسمومیت با سرب تحت معاینه و بررسی‌های آزمایشگاهی شامل سطح خونی سرب، U/A از نظر پروتئین، گلوکز و فسفات، CBC، RETIC، PBS، BUN، Cr، Uric Acid و مقایسه با 30 نفر به‌عنوان گروه کنترل قرار گرفتند.

یافته‌ها: میانگین سطح خونی سرب در گروه مورد 4.73±10.73 و در گروه شاهد 5.82±10.01 میکروگرم در دسی لیتر بود که اختلاف آن‌ها معنی دار نبود (0.533P =). اختلاف دو گروه در میزان MCV، کراتینین و FBS معنی دار بود (P-value به ترتیب 0.009، 0.022 و 0.023). در خصوص باقی متغیرها (هموگلوبین، تری گلیسرید، کلسترول و آنزیم‌های کبدی)، اختلاف دو گروه معنی دار نبود.

نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه حاضر نشان داد که اگر چه سطح خونی سرب در افراد دارای ترکش باقی مانده نسبت به گروه شاهد بالاتر است، اما اختلاف آن‌ها از نظر آماری معنی دار نیست و در هیچ یک از افراد مطالعه علائم آزمایشگاهی مؤید مسمومیت با سرب یافت نگردید.