بررسی استرس گرمایی در مشاغل روباز مناطق گرم و کویری بر اساس داده‌های هواشناسی مطالعه موردی: قم-ایران

Abstract

اهداف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی استرس‌های گرمایی توسط شاخص‌های دمای تر گوی‌سان (WBGT) و استرس محیطی (ESI) بر اساس داده‌های هواشناسی در مشاغل روباز استان قم به‌عنوان یک منطقه گرم و کویری است.

روش‌ها: این مطالعه به‌صورت توصیفی– تحلیلی بر اساس داده‌های هواشناسی در چهار ماه خرداد، تیر، مرداد و شهریور سال 1392 انجام شد. پارامترهای محیطی در هر 10 دقیقه از ساعت 7 تا 19 اندازه‌گیری و ثبت شد. شاخص WBGT بر اساس فرمول ارائه‌شده توسط سازمان هواشناسی استرالیا و دانشگاه آمریکایی پزشکی ورزش و شاخص ESI بر اساس فرمول پیشنهادی توسط موران محاسبه شد.

یافته‌ها: میانگین WBGT و ESI در کل چهار ماه به ترتیب oC 27 و oC 58/25 به‌دست آمد. بیشترین مقدار WBGT (oC 59/28) بین ساعت 15 تا 16 و بیشترین مقدار ESI (oC 49/27) بین ساعت 14 تا 15 به‌دست آمد. میانگین شاخص‌ها در ماه تیر به‌طور معنی‌داری بیشتر از ماه‌های دیگر اندازه‌گیری بود (05/0 P <).

نتیجه‌گیری: شرایط جوی برای مشاغل روباز در فصل تابستان برای انجام کار با بار کاری بالا مساعد نیست و باید تدابیر کنترلی و مدیریتی اندیشیده شود.