اثر بخشی روان درمانی گروهی تحلیل رفتار متقابل در افزایش عزّت نفس سربازان خدمت کننده در زندانهای خراسان شمالی

Abstract

چکیده اهداف: سربازان وظیفه از جمله گروههای اجتماعی هستند که در طول مدت خدمت در زندانهای کشور، تحت تأثیر فشارهای روانی، به شکل گیری رفتارهای ناسازگار، رفتارهای پرخطر و ... دچار می شوند. هدف از پژوهش حاضر، اثر بخشی روان درمانی گروهی تحلیل تعاملی در افزایش عزت نفس سربازان وظیفه زندانهای خراسان شمالی است. روش ها: این مطالعه شبه تجربی در سال 1389 روی 30 نفر از سربازان زندان بجنورد، با روش گمارش تصادفی بین دو گروه 15 نفری (آزمون و شاهد) انجام شد. گروه آزمون تحت ده جلسه ی درمانی (هر هفته یک جلسه 90 دقیقه ای) قرار گرفتند و گروه شاهد درمان خاصی دریافت نکردند. برای ارزیابی از آزمون عزت نفس در اول و آخر درمان استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t مستقل و زوجی با نرم افزار SPSS16 تحلیل و مقایسه شدند. یافته ها: میانگین نمره کلی عزت نفس گروه شاهد قبل و بعد از مداخله به ترتیب58/5 ±33/25 و 41/5±00/27 بود. میانگین نمره کلی عزت نفس گروه آزمون قبل و بعد از مداخله به ترتیب 58/5± 8/24 و 34/5±53/36 بود. نمره کلی عزت نفس در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد بعد از مداخله به طور معنی داری بالاتر بود (0001/0= p). نتیجه گیری: استفاده از الگوی درمان گروهی تحلیل تعاملی در محیط زندان، نه تنها در افزایش عزت نفس سربازان مؤثر بوده، بلکه باعث ارتقای عملکرد رفتاری و بهبود روابط بین فردی آنان می شود.