امداد و انتقال مجروحین در صحنه نبرد از دیدگاه پرستاران نظامی: مطالعه کیفی

Abstract

زمینه و هدف: پرستاران در شرایط بحرانی و میادین رزم بزرگترین گروه درمانی هستند که ارائه خدمات امدادی می­دهند. اگرچه مطالعات زیادی در زمینه نقش پرستاران در میادین رزم انجام شده، ولی تحقیقات کیفی اندکی از دیدگاه پرستاران در زمینه امداد و انتقال انتشار یافته است. این مطالعه با هدف تبیین عناصر و ابعاد امداد و انتقال مجروحین بر اساس دیدگاه پرستاران انجام شد. روش­ها: این مطالعه کیفی با روش تحلیل محتوا در سال 1397، بر روی 26 نفر از پرستاران شرکت کننده در ماموریت­های اخیر که با نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند، انجام گرفت. جهت جمع‌آوری داده‌ها از مصاحبه‌های عمیق نیمه ساختار یافته استفاده گردید. تمام داده‌ها ضبط‌ و پس از تایپ در نرم افزار MAXQDA، تحلیل­ ها در هشت مرحله شامل تایپ متن مصاحبه­ ها، تعیین واحدهای معنایی، کدگذاری متن، بازنگری کدها با متن، طبقه بندی و توسعه طبقات، بازنگری طبقات، شناسایی درون مایه ­ها و گزارش یافته­ها انجام گرفت. یافته‌ها: استخراج کدهای مطالعه (212) منجر به پدیدار شدند سه درون مایه شامل "ناجی حیات در امداد و انتقال"، "مدیریت و رهبری امداد و انتقال" و "نابسامانی­ های امداد و انتقال" در هفت طبقه؛ مهارت مدیریت در امداد و انتقال، مدیریت و توسعه نیروی انسانی، صفات و قابلیت‌های ناجی، دانش و مهارت ناجی، نابسامانی در انتقال، نابسامانی‌ها اقدامات نجات بخش و نابسامانی‌های مدیریتی و 23 زیر طبقه گردید. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که امداد و انتقال در صحنه نبرد متناسب با نیاز­های جنگ می­ باشد. بکارگیری تجارب پرستاران در امداد و انتقال مجروحین می‌تواند منبعی معتبر جهت ایجاد یکپارچگی خدمات امداد و انتقال و ارتقاء توان رزم باشد.