بررسی اثرات درمانی بتامتازون براپیتلیوم قرنیه چشم خرگوشهای آلوده به خردل در مرحله حاد

Abstract

مقدمه. سولفورموستارد (HD) یکی از عوامل شیمیایی نظامی است که در سطح گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. سولفورموستارد منجر به یک واکنش التهابی مخرب در بافتهای اطاقک قدامی چشم می‌گردد. تحقیقات پیشین نشان داده اند که استروئیدها با پروسه‌های التهابی که متعاقب ضایعات چشمی ایجاد می‌گردند، مقابله می‌نمایند.هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر درمانی بتامتازون بر روی صدمات اپیتلیال قرنیه چشم خرگوشها پس از چهارده روز مواجهه نمودن با سولفورموستارد بوده است. مواد و روش ها. در این مطالعه که از نوع تجربی می‌باشد، از 24 خرگوش استفاده شد.حیوانات بطور تصادفی در 4گروه کنترل، حلال، خردل و بتامتازون قرار گرفتند. گروه چهارم بتامتازون را ده دقیقه بعد از مواجهه شدن چشم با سولفورموستارد دریافت نمود و روزی 3 مرتبه به مدت 14 روز درمان ادامه یافت. معاینات کلینیکی در روزهای اول، دوم، پنجم، هفتم و چهاردهم انجام گرفت.روز 14 حیوانات کشته شده و نمونه‌های قرنیه چشم آنها مورد بررسی هیستولوژی و ایمونوهیستوشیمیایی قرارگرفت. نتایج. یافته‌ها نشان داد که سولفورموستارد موجب نقص در اپیتلیوم قرنیه و کاهش معنی دار ضخامت و تعداد لایه‌های اپیتلیوم قرنیه و کاهش تعداد سلولهای درحال تکثیر در اپیتلیوم قرنیه شد. شدت ضایعات قرنیه در گروه درمان کمتر از گروه خردل بود گرچه از نظر آماری تفاوت معنی داری با گروه کنترل داشت. بحث. نتایج این مطالعه نشان داد که می‌توان قطره بتامتازون را جهت کاهش ضایعات اپیتلیال قرنیه که در اثر سولفورموستارد ایجاد می‌شود، پیشنهاد نمود. توصیه می‌گردد جهت بدست آوردن دوز مناسب دارو مطالعات بیشتری انجام شود.