| dc.contributor.author | قاسمی, محمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | علیشیری, غلام حسین | fa_IR |
| dc.contributor.author | رضایی, مریم | fa_IR |
| dc.contributor.author | کشاورز, حسین | fa_IR |
| dc.contributor.author | ایزدی, مرتضی | fa_IR |
| dc.contributor.author | غنجال, علی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-22T06:00:59Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-12T06:00:59Z | |
| dc.date.available | 1399-08-22T06:00:59Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-12T06:00:59Z | |
| dc.date.issued | 2010-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1389-01-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | قاسمی, محمد, علیشیری, غلام حسین, رضایی, مریم, کشاورز, حسین, ایزدی, مرتضی, غنجال, علی. (1389). مقایسه روش های تعیین میزان نقص عضو دایم. مجله طب نظامی, 12(1), 13-18. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-1537 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7667 | |
| dc.identifier.uri | http://militarymedj.ir/article-1-655-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/528876 | |
| dc.description.abstract | ا هداف: ارزیابی نقص عضو و ناتوانی دایمی با هدف تعیین قابلیت اشتغال یا تعیین غرامت، یکی از دغدغه‌های تمام جوامع صنعتی و در حال توسعه است. این مطالعه با هدف بررسی میزان نقص عضو دایم در یک کمیسیون عالی پزشکی نظامی اجرا شد. روش‌ها: در این مطالعه تحلیلی- مقطعی، تمام 619 مراجعه‌کننده متقاضی تعیین غرامت و درصد جانبازی در سال 1385 که دارای پرونده بودند وارد مطالعه شدند. پس از جمع‌آوری داده‌ها، درصد نقص عضو دایم در هر پرونده به روش انجمن پزشکی آمریکا محاسبه شد و نتایج حاصل با مقادیر تعلق‌گرفته در پرونده مقایسه شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های ویلکاکسون، من- ویتنی، کروسکال- والیس، ضریب همبستگی اسپیرمن و مجذور کای استفاده شد. یافته‌ها: میانگین درصد تعلق‌گرفته در مراجعان به کمیسیون در گروه‌های مختلف سنی، گروه‌های مختلف سابقه کار، جنسیت، وضعیت‌های مختلف استخدامی و نیروهای مختلف خدمت تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. میانگین درصد نقص عضو تعلق‌گرفته در کمیسیون عالی پزشکی به‌طور معنی‌داری بیشتر از میانگین درصد نقص عضو محاسبه‌شده به‌روش AMA بود (0.05>p). نتیجه‌گیری: محاسبه میزان نقص عضو منطبق بر ضوابط و تا حدودی متفاوت از AMA است. لزوم هماهنگ نمودن بیشتر پزشکان همکار و مشاور و تدوین دستورالعمل واحد و در نظر نگرفتن شدت رخداد منجر به حادثه از موارد لازم به بازنگری هستند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 322 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله طب نظامی | fa_IR |
| dc.subject | کلیدواژه ها: نقص عضو دایم | fa_IR |
| dc.subject | کمیسیون عالی پزشکی | fa_IR |
| dc.subject | راهنمای انجمن پزشکی آمریکا | fa_IR |
| dc.subject | طب نظامی | fa_IR |
| dc.title | مقایسه روش های تعیین میزان نقص عضو دایم | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي اصیل | fa_IR |
| dc.citation.volume | 12 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 13 | |
| dc.citation.epage | 18 | |
