آگاهی، نگرش و خودکارآمدی کارکنان پرستاری در کنترل عفونت‌‌های بیمارستانی

Abstract

اهداف: اعضای تیم پزشکی به‌خصوص پرستاران، می‌توانند نقش فعالی در پیشگیری و کنترل عفونت‌های بیمارستانی داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان آگاهی، نگرش و خودکارآمدی کارکنان پرستاری در خصوص کنترل عفونت‌‌های بیمارستانی انجام شد. روش­ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1389 روی 135 نفر از کارکنان پرستاری شاغل در بیمارستان‌های منتخب شهر مشهد که به‌روش سرشماری و مبتنی بر هدف انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسش­نامه محقق‌ساخته سنجش آگاهی، نگرش و خودکارآمدی در خصوص کنترل عفونت‌‌های بیمارستانی بود. برای تحلیل داده­ها از نرم­افزار SPSS 16 و روش­های آماری توصیفی و آزمو­ن­های مجذور کای و من‌ویتنی‌یو استفاده شد. یافته­ها: در رابطه با کنترل عفونت، 9/67% پرسنل پرستاری از آگاهی متوسط برخوردار بودند. 4/90% نمونه‌ها نگرش مثبت نسبت به تهدید‌های درک‌شده از عفونت‌‌های بیمارستانی داشتند و 2/17% با موانع درک‌شده در جهت پیشگیری و کنترل عفونت‌ها موافق بودند و 2/36% نسبت به منافع درک‌شده در خصوص کنترل عفونت نظر موافق داشتند. 2/25% خودکارآمدی متوسط و 8/74% خودکارآمدی خوب داشتند. بین آگاهی و خودکارآمدی ارتباط معنی­داری وجود نداشت. بین نگرش و خودکارآمدی نیز ارتباطی دیده نشد، اما بین آگاهی و جنس ارتباط معنی‌داری وجود داشت (05/0>p). نتیجه­گیری: براساس نتایج این مطالعه، اکثر پرستاران آگاهی خوبی نسبت به کنترل عفونت­های بیمارستانی ندارند. با توجه به نقش مهم پرستا ر در کنترل عفونت‌های بیمارستانی، برای افزایش آگاهی و نگرش و خودکارآمدی، باید آموزش‌های لازم به عمل آید تا پرستاران با نگرش مثبت و احساس توانایی بیشتر، رفتار‌های بهداشتی صحیح را اتخاذ کنند.