سبک رهبری مدیران بیمارستانی از نظر کارکنان و ارتباط آن با شاخص‌های بیمارستانی

Abstract

اهداف: ارایه بهینه خدمات درمانی و بهبود فرآیندهای بیمارستانی، تا حد زیادی به کار گروهی کارکنان و سبک رهبری مدیران این سازمان­ها بستگی دارد و نیز سبک رهبری مدیران با اثربخشی، کارآیی و بهره­وری سازمان رابطه دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین سبک رهبری از نظر کارکنان یکی از بیمارستان­های تهران و ارتباط آن با شاخص ­ های بیمارستان انجام شد. روش­ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی در سال 1388 روی 394 نفر از کارکنان یکی از بیمارستان‌های تهران که با روش نمونه­گیری سهمیه‌ای و تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. گرد­آوری داده­ها با پرسش­نامه مشخصات دموگرافیک و پرسش‌نامه سبک رهبری لیکرت (پس از تایید روایی و پایایی) انجام شد. داده­ها با استفاده از آزمون­های مجذور کای و آنووا به‌کمک نرم­افزار SPSS 16 تحلیل شد. یافته­ها: 7/13% از کارکنان سبک مدیران را استبدادی- استثماری، 1/56% استبدادی- خیرخواهانه، 2/28% مشورتی و 2% سبک رهبری مدیران را مشارکتی بیان نمودند. میان سبک رهبری مدیران و شاخص­های درصد اشغال تخت، متوسط اقامت بیمار، گردش تخت و فاصله گردش تخت به‌ترتیب با سطح معنی­داری 003/0، 006/0، 003/0 و 002/0 ارتباط معنی­دار آماری وجود داشت. نتیجه­گیری: اگرچه انتخاب سبک رهبری استبدادی از نظر کارکنان، با توجه به محیط سازمانی موجود دور از ذهن نیست، اما استفاده از سبک­های رهبری مشورتی و مشارکتی و آموزش به­کارگیری شیوه­های مذکور به­منظور ارتقای بهره­وری سازمانی پیشنهاد می­شود.