درک جانبازان مبتلاء به ضایعه نخاعی از میزان مشارکت در فعالیت های روزانه، تأثیر ضایعه بر میزان مشارکت و برخی عوامل مؤثر بر آن

Abstract

زمینه و هدف: ارزیابی میزان مشارکت و مشکلات درک شده با آن در زندگی فردی و اجتماعی یکی از روش های شناخته شده در اندازه گیری سطح سلامتی است. هدف از این مطالعه بررسی درک افراد مبتلا به صدمات نخاعی از میزان مشارکت خود در شرایط مختلف زندگی آنها، تعیین ارتباط بین مشارکت و مشکلات درک شده با آن و همچنین بررسی تاثیر عواملی مانند سن و جنسیت بر روی مشکلات درک شده در رابطه با مشارکت جانبازان بود. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 100 نفر از جانبازان عضو انجمن صدمات نخاعی استان تهران به روش تصادفی ساده انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استقلال و مشارکت Cardol و همکاران (Impact on Participation and Autonomy)، با مراجعه به درب منازل افراد از طریق مصاحبه پرسشنامه ها جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 استفاده شد. یافته‌ها: بیش از 80 % جانبازان در حوزه روابط اجتماعی و بیش از 60 % آنها در حوزه استقلال در خانه مشارکت خود را خوب یا بسیارخوب گزارش دادند. مشارکت ضعیف و بسیار ضعیف بیشتر در حوزه های زندگی خانوادگی، استقلال در خارج از منزل و کار و تحصیل گزارش شد. جانبازان معتقد بودند ضایعه بیشتر از همه موارد بر میزان مشارکت آنها در زمینه شغل رسمی یا داوطلبانه و تحرک تاثیر داشته است. دسترسی به حمایت اجتماعی بیشترین نقش را در پیش بینی مشارکت و مشکلات درک شده با آن در مقایسه با بقیه متغیر های دموگرافیک داشت. نتیجه‌گیری: در برنامه های طراحی شده به منظور ارتقاء مشارکت و استقلال جانبازان لازم است به حوزه های زندگی خانوادگی، استقلال در خارج از منزل و کار و تحصیل، تحرک و مسائل شغلی توجه ویژه ای مبذول شود. دسترسی به حمایت اجتماعی کافی می­تواند بر بهبود درک جانبازان از مشارکت و کاهش مشکلات همراه با آن نقش بسزایی داشته باشد.