نقش باورهای غیرمنطقی، ذهن‌آگاهی و اجتناب شناختی در پیش‌بینی افکار خودکشی سربازان وظیفه

Abstract

زمینه و هدف: دوره سربازی مقطع بسیار حساسی در زندگی نیروی جوان هر کشوری است و مواجهه با عوامل پراسترس در این دوران زمینه آسیب­های روانی- اجتماعی مانند شکل­گیری افکار خودکشی را افزایش می­دهد. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش باورهای غیرمنطقی، ذهن­آگاهی و اجتناب شناختی در پیش­بینی افکار خودکشی سربازان صورت پذیرفت. روش‌ها: مطالعه توصیفی حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه­ آماری را همه سربازان خدمت وظیفه شهر اردبیل در سال 1395 تشکیل می­دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای 120 سرباز به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها، از ابزارهای باورهای غیرمنطقی اهواز، ذهن­آگاهی Sexton ,Dugas، اجتناب شناختی Ryan, Brown و مقیاس افکار خودکشی Beck استفاده شد. داده‌های پژوهش با SPSS-19 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بین باور غیرمنطقی (01/0p< ، 39/0r=)، ذهن­آگاهی (01/0p< ، 58/0-r=) و اجتناب شناختی (01/0p< ، 33/0r=) با افکار خودکشی رابطه معناداری وجود داشت. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که باورهای غیرمنطقی، ذهن­آگاهی و اجتناب شناختی در مجموع 58/0 قابلیت پیش­بینی افکار خودکشی را در سربازان داشتند. همچنین ضرایب بتای متغیرهای پیش­بین نشان داد که ذهن­آگاهی از قدرت پیش‌بینی­کنندگی بالاتری برخوردار بود (05/0p<). نتیجه‌گیری: باورهای غیرمنطقی، ذهن­آگاهی و اجتناب شناختی در زمره متغیرهای مرتبط با افکار خودکشی سربازان بوده و توانایی پیش­بینی آن را دارند.