ضرورت های طراحی و تأسیس اورﮊانس بر اساس پروتکل‌های درمانی مصدومین هسته‌ای

Abstract

اهداف. در این مقاله، ضرورت­های بخش اورژانس بیمارستان ‌ها برای پاسخ­گویی پزشکی موثر به مصدومین هسته‌ای گزارش شده است. روش­ها. برای نمونه، بخش­های اورژانس 6 بیمارستان که از نظر فضای ساختمانی، تعداد مراجعه­کنندگان، امکانات، تجهیزات و همکاری با پژوهشگران از مزایای نسبی برخوردار بودند، انتخاب شد و با استفاده از پرسش‌نامه‌های طراحی­شده و بازدید حضوری، میزان‌ آمادگی بخش‌های اورژانس برای پاسخ­گویی پزشکی به مصدومین هسته­ای کشور بررسی گردید. همچنین، در این رابطه مقالات و گزارش‌های معتبر نیز مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها. از بین 80 نفر شرکت­کننده در مطالعه، 70% به ضرروت تاسیس بخش اورژانس برای مصدومین هسته‌ای معتقد بودند. اما در عین حال، بیش از 76% امکانات فعلی مراکز درمانی خود را برای چنین امری ناکافی دانستند. همچنین، بیش از 96%، همکاری سایر سازمان‌های ذی­ربط را با بخش اورژانس ضروری دانستند. تاسیس آزمایشگاه تخصصی و بیودوزیمتری به همراه آموزش‌های تخصصی، از دیگر موضوعات مورد تاکید مشارکت­کنندگان در طرح و گزارش‌های منتشرشده در منابع معتبر بود. نتیجه­گیری. با فراهم آوردن امکاناتی همچون تجهیزات مونیتورینگ فردی و محیطی و همکاری سایر مراکز ذی­ربط همانند سازمان‌های انرژی اتمی، آتش­نشانی و نیروهای مسلح و از همه مهم‌تر، آموزش‌های نظری و عملی به­صورت انجام مانورهای دوره‌ای، می‌توان آمادگی‌های لازم برای پاسخ­گویی پزشکی به مصدومین هسته‌ای را فراهم نمود.