اثر یک و پنج روز مصرف کورکومین بر شاخص های آسیب عضلانی بعد از یک جلسه فعالیت مقاومتی برونگرا در مردان جوان تمرین نکرده

Abstract

زمینه و هدف: درد تاخیری عضلانی (DOMS) درد و سفتی است که چند ساعت تا چند روز پس از تمرین غیر معمول یا شدید در عضلات احساس می شود. تصور می شود این درد ناشی از جزء برون گرای تمرین باشد که موجب آسیب کوچک (میکرو تروما) به تارهای عضلانی می شود. هدف از این مطالعه تعیین اثر مصرف یک و پنج روزه مکمل کورکومین بر شاخص های آسیب عضلانی بعد از یک جلسه فعالیت مقاومتی برونگرا در مردان جوان تمرین نکرده بود. روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 45 مرد جوان تمرین نکرده (سن 4/2±5/21 سال، وزن 2/4±6/73 کیلوگرم و نمایه توده بدنی 5/1±5/23) به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفره مکمل یک روزه، مکمل پنج روزه و دارونما تقسیم شده و همسان سازی گروه ها انجام گرفت. گروه مکمل یک روزه هزار میلی گرم کورکومین، گروه مکمل پنج روزه روزانه هزار میلی­گرم و در کل ۵ گرم کورکومین، و گروه دارونما به مدت پنج روز روزانه هزار میلی­گرم مالتو دکسترین مصرف کردند. آخرین نوبت دریافت مکمل هشت ساعت پیش از اجرای فعالیت ورزشی برونگرا بود. کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز سرم به روش فتومتری و درد عضلانی با استفاده از مقیاس استاندارد درد ((PAS در زمان­های پیش، 24، 48 و 72 ساعت پس از آزمون مقاومتی که شامل حرکت خم شدن زانو با وزنه‌ای معادل 70 درصد 1RM بود، اندازه­گیری شد. یافته‌ها: در گروه مکمل پنج روزه کاهش معنی ­داری در مقادیر کراتین کیناز و لاکتات دهیدروزناز سرم و احساس درد عضلانی در تمامی زمان ها نسبت به گروه مکمل یک روزه و گروه دارونما مشاهده گردید (05/0P<). بین گروه مکمل یک روزه و گروه دارونما تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: مطابق نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد مصرف روزانه 1000 میلی گرم مکمل کورکومین به مدت پنج روز احتمالاَ می­تواند برخی از شاخص­های آسیب عضله و هم­چنین احساس درد عضلانی را بعد از یک فعالیت ورزشی برونگرا کاهش دهد.