ویژگی‌های شخصیتی پژوهشگران: مقایسه دو گروه از پژوهشگران قوی و ضعیف

Abstract

اهداف: با توجه به اهمیت علم در دستیابی به یافته‌ها و تولیدات جدید و نقش نیروی انسانی در آن و ضرورت شناسایی و به‌کارگیری پژوهشگران مستعد و موفق، پژوهش حاضر با هدف مقایسه ویژگی‌های شخصیتی در پژوهشگران انجام شده است.

روش‌ها: این مطالعه از نوع پس رویدادی است که در آن 273 نفر از پژوهشگران شاغل در بخش‌های مختلف تحقیقاتی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و آزمودنی‌ها علاوه بر مصاحبه، پرسشنامه ویژگی‌های شخصیت نئو را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و شاخص‌های میانگین، انحراف معیار و آزمون t مستقل، تحلیل واریانس یک راهه و تعقیبی مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: مقایسه سه گروه پژوهشگرانی که از نظر عملکرد ضعیف، متوسط و قوی ارزیابی شدند براساس 5 ویژگی شخصیتی، نشان داد که بین دو گروه با عملکرد ضعیف و بالا تفاوت معناداری وجود دارد، بر این اساس ملاحظه شد به لحاظ شخصیت ویژگی‌های با وجدان بودن، برونگرایی، دلپذیر بودن و وضعیت روان رنجوری در پژوهشگران ضعیف و قوی تفاوتی ندارد و صرفاً میزان انعطاف پذیری در پژوهشگران قوی بیشتر از ضعیف است.

نتیجه‌گیری: هم در گزینش و به‌کارگیری پژوهشگران و هم در جهت رشد و ارتقاء پژوهشگران می‌توان به ویژگی انعطاف پذیری به همراه سایر ویژگی‌ها و شایستگی‌های مورد نیاز توجه بیشتری داشت.