| dc.contributor.author | احمدی, خدابخش | fa_IR |
| dc.contributor.author | آزاد مرزآبادی, اسفندیار | fa_IR |
| dc.contributor.author | ملازمانی, علی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-22T05:58:54Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-12T05:58:54Z | |
| dc.date.available | 1399-08-22T05:58:54Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-12T05:58:54Z | |
| dc.date.issued | 2005-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1384-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | احمدی, خدابخش, آزاد مرزآبادی, اسفندیار, ملازمانی, علی. (1384). بررسی وضعیت ازدواج و سازگاری زناشویی در بین کارکنان سپاه. مجله طب نظامی, 7(2), 141-152. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-1537 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7667 | |
| dc.identifier.uri | http://militarymedj.ir/article-1-95-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/528688 | |
| dc.description.abstract | مقدمه. سازگاری در روابط زناشویی بر میزان سلامت روانی، میزان رضایت از زندگی و حتی بر میزان درآمد، موفقیت تحصیلی و رضایت از شغل زوجین تأثیر می‌گذارد. از سویی دیگر ناسازگاری در روابط زوجین موجب اختلال در روابط اجتماعی، گرایش به انحرافات اجتماعی، افول ارزش‌های فرهنگی در بین زن و شوهر می‌شود. براین اساس، مطالعه و پژوهش در زمینه سازگاری زناشویی مهم است. لذا، هدف تحقیق حاضر بررسی وضعیت ازدواج و سازگاری زناشویی در بین کارکنان سپاه می‌باشد. مواد و روش کار. در این پژوهش که در سال 1382 با هدف شناخت وضعیت سازگاری زناشویی و میزان شیوع ناسازگاری در بین کارکنان سپاه انجام گرفت، تعداد 900 زوج از بین کارکنان سپاه شهر تهران با استفاده از روش خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. روش پژوهش، روش توصیفی - زمینه‌یابی بود. ابزار مورد استفاده در پژوهش عبارت بودند از: آزمون رضایت زناشویی انریچ، پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و اطلاعات ازدواج. نتایج. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد، 2/10 درصد از مردان و 7/19 درصد از زنان از زندگی زناشویی خود ناراضی هستند و 4/51 درصد از مردان و 7/49 درصد از زنان گاهی راضی و گاهی ناراضی‌اند. بیشترین میزان ناسازگاری در بین آنها در زمینه توانایی حل تعارض و روابط جنسی بود. بحث. لازمه توانایی حل تعارض و بهبود روابط جنسی داشتن مهارت‌هایی است که قابل آموزش و یادگیری هستند. از طریق افزایش مهارت‌های زوجین در ابعاد فوق می‌توان میزان سازگاری زناشویی و در نهایت میزان رضایت از زندگی را در آنها افزایش داد. بر این اساس پیشنهاد اصلی پژوهش حاضر توجه مسئولین سپاه به برنامه‌های آموزشی و مشاوره خانواده است. | fa_IR |
| dc.format.extent | 195 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله طب نظامی | fa_IR |
| dc.subject | سازگاری زناشویی | fa_IR |
| dc.subject | رضایت زناشویی | fa_IR |
| dc.subject | کارکنان سپاه | fa_IR |
| dc.subject | طب نظامی | fa_IR |
| dc.title | بررسی وضعیت ازدواج و سازگاری زناشویی در بین کارکنان سپاه | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي اصیل | fa_IR |
| dc.citation.volume | 7 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 141 | |
| dc.citation.epage | 152 | |
