عوامل موثر در «انسجام گروهی» و ارتباط آنها با «پرخاشگری» و «افکار خودکشی» در سربازان وظیفه

Abstract

اهداف. نقش انسجام گروهی در بهبود روحیه و عملکرد نیروهای نظامی در تحقیقات تایید شده است. از سوی دیگر، پرخاشگری و خودکشی در این نیروها به‌­خصوص در سربازان وظیفه به دلیل مسلح‌­بودن آنان یکی از مشکلات رایج این سازمان‌­هاست. البته، پرخاشگری و خودکشی، رخدادی لحظه‌ای نیستند و از فکر شروع شده و سپس به طرح و نقشه و اجرا می‌رسند. به­‌منظور پیشگیری از پرخاشگری و افکار خودکشی ابتدا باید عوامل باز­دارنده و تسهیل‌کننده آن را بررسی نمود. هدف از این تحقیق، بررسی عوامل انسجام گروهی و ارتباط آن با پرخاشگری و افکار خودکشی در سربازان وظیفه بود. روش‌­ها. این مطالعه زمینه‌یابی و کاربردی در کلیه سربازان وظیفه یکی از نیروهای نظامی انجام شد و 237 سرباز به روش طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسش‌­نامه انسجام گروهی "سی‌بلد و کلی"، پرسش‌­نامه پرخاشگری "هیوسمان، میلر و زللی" (فرم اصلاح­‌شده)، مقیاس افکار خودکشی بک و پرسش‌­نامه اطلاعات دموگرافیک محقق­‌ساخته بود. یافته‌ها با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌­ها. میان عوامل انسجام گروهی، پرخاشگری و افکار خودکشی همبستگی معنی‌­داری وجود داشت، ولی برای پیش‌­بینی از اعتبار لازم برخوردار نبود. بنابراین، مدل خطی در رگرسیون چندمتغیری تحقیق دارای برازش مطلوب نبود. نتیجه‌­گیری. عوامل انسجام گروهی در کنترل پرخاشگری و افکار خودکشی در سربازان وظیفه تعیین­‌کننده نیستند.