ویژگی های آیرودینامیک گفتار به دنبال مواجهه تنفسی با گاز خردل

Abstract

اهداف. اندازه‌­گیری­‌های آیرودینامیک، از روش‌­های مفید و متداول بالینی برای کسب اطلاعات عینی در مورد عملکرد آوایی است. هدف از این مطالعه، بررسی آیرودینامیک­‌های گفتار به­‌دنبال مواجهه تنفسی با گاز خردل و مقایسه آن با افراد عادی بود. روش­‌ها. این پژوهش مورد- شاهدی در سال 1386 انجام شد. 19 مرد شیمیایی ناشی از گاز خردل به­‌عنوان گروه مورد و 20 مرد به‌­عنوان گروه شاهد به‌­روش نمونه‌­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه­‌گیری دستگاه ST1 Dysphonia (ساخت شرکت .G.M) بود. متغیرهای ظرفیت حیاتی، زمان آواسازی، حجم آواسازی، میانگین سرعت جریان هوا در طول آواسازی و حجم کلی بازدم اندازه­‌گیری شدند. مقادیر شاخص‌­های سرعت آوایی و میزان آواسازی نیز مورد سنجش قرار گرفتند. همبستگی بین متغیرهای مورد مطالعه در هر دو گروه نیز مورد بررسی قرار گرفت. داده‌­ها با نرم­‌افزار آماری SPSS 11 و آزمون­‌های تی­‌مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌­ها. در کلیه متغیرها به‌­جز میانگین سرعت جریان هوا، اختلاف آماری معنی‌داری بین گروه مورد و شاهد وجود داشت (0.05>p). طبق نتایج همبستگی بین زمان آواسازی و ظرفیت حیاتی و حجم آواسازی و زمان آواسازی در گروه بیمار همبستگی معنی­‌دار وجود داشت، درحالی‌که در گروه کنترل این همبستگی وجود نداشت. نتیجه‌­گیری. بیماران شیمیایی با گاز خردل در شاخص­‌های ظرفیت حیاتی، زمان آواسازی، حجم آواسازی، شاخص سرعت آوایی، حجم کلی بازدم و میزان آواسازی اختلال دارند.