| dc.contributor.author | نیک‌رو, حسین | fa_IR |
| dc.contributor.author | باران چشمه, مهرعلی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-22T05:58:32Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-12T05:58:32Z | |
| dc.date.available | 1399-08-22T05:58:32Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-12T05:58:32Z | |
| dc.date.issued | 2014-02-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1392-11-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | نیک‌رو, حسین, باران چشمه, مهرعلی. (1392). مقایسه‌ی تأثیر برنامه‌ی تمرین هوازی تناوبی و تداومی بر حداکثر اکسیژن مصرفی نمایه توده‌ی بدن و درصد چربی بدن دانشجویان افسری. مجله طب نظامی, 15(4), 245-251. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-1537 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7667 | |
| dc.identifier.uri | http://militarymedj.ir/article-1-1176-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/528655 | |
| dc.description.abstract | اهداف: یکی از اصلی‌ترین بخش‌های آموزش نظامیان تمرین‌های آماده‌سازی جسمانی می‌باشد. هدف این پژوهش مقایسه تأثیر دو شیوه برنامه‌ی تمرین هوازی تناوبی و تداومی بر حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max)، نمایه توده‌ی بدن (BMI) و درصد چربی بدن دانشجویان مرد دانشگاه افسری ناجا بود.
روش‌ها: بدین منظور 50 دانشجو با دامنه‌ی سنی23- 19 سال به عنوان نمونه‌ی آماری به روش نمونه‌گیری ساده انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 25 نفره برای اجرای تمرینات هوازی تناوبی و تداومی تقسیم شدند. هر گروه به مدت 8 هفته، هر هفته 5 جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقیقه به تمرینات هوازی مورد نظر پرداختند. برنامه تمرینات هوازی تناوبی شامل دویدن‌های تناوبی به مسافت‌های 100، 200، 300، 400 و 600 متر با شدت 85-80 درصد ضربان قلب ذخیره‌ای همراه با استراحت بین دورها و ست‌ها و تمرینات هوازی تداومی شامل دویدن‌های مداوم بدون استراحت با شدت 60-55 درصد ضربان قلب ذخیره‌ای بود. داده‌ها با استفاده از روش آماری تی در گروه‌های همبسته و مستقل در سطح معنی‌داری 05/0>P آزمایش شدند.
یافته‌ها: هر دو گروه تمرین هوازی تناوبی و تداومی افزایش معنی‌داری در حداکثر اکسیژن مصرفی و کاهش معنی‌داری در نمایه توده‌ی بدن را نشان دادند و هم‌چنین بین دو گروه تفاوت معنی‌داری در افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی مشاهده شد. هیچ تفاوت معنی‌داری در تغییرات میانگین‌های درون گروهی و بین گروهی درصد چربی بدن وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: یک دوره تمرین هوازی تناوبی نسبت به یک دوره تمرین هوازی تداومی پاسخ مؤثرتری را بر بهبود VO2max، BMI و درصد چربی بدن دارد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 594 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله طب نظامی | fa_IR |
| dc.subject | ورزش هوازی | fa_IR |
| dc.subject | تمرین تناوبی | fa_IR |
| dc.subject | تمرین تداومی | fa_IR |
| dc.subject | حداکثر اکسیژن مصرفی | fa_IR |
| dc.subject | نمایه توده‌ی بدن | fa_IR |
| dc.subject | درصد چربی بدن | fa_IR |
| dc.subject | دانشجوی افسری | fa_IR |
| dc.subject | طب نظامی | fa_IR |
| dc.title | مقایسه‌ی تأثیر برنامه‌ی تمرین هوازی تناوبی و تداومی بر حداکثر اکسیژن مصرفی نمایه توده‌ی بدن و درصد چربی بدن دانشجویان افسری | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي اصیل | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | اداره‌ی تربیت بدنی نیروهای مسلح، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 15 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 245 | |
| dc.citation.epage | 251 | |
