میزان شیوع بیماری های شایع جلدی و عوامل مرتبط با آن در یک مرکز نظامی غیرآموزشی

Abstract

اهداف : در مراکز نظامی به‌­دلیل وجود عوامل مساعدکننده، الگوی بیماری­‌های پوستی با جامعه متفاوت است. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان شیوع بیماری­‌های جلدی و عوامل مرتبط با آن در یک مرکز نظامی غیرآموزشی بود . روش­‌ها: در این مطالعه مقطعی که در سال 1387 انجام شد، 809 نفر در یک مرکز نظامی به­‌صورت سرشماری انتخاب شده و مورد معاینه قرار گرفتند. افراد دارای ضایعات مشکوک به آزمایشگاه معرفی شدند. داده­‌های گردآوری شده در نرم­‌افزار SPSS 15 با استفاده از شاخص‌ها و آزمون­‌های آماری مجذور کای و رگرسیون لجیستیک مورد تحلیل قرار گرفت. یافته­‌ها: میزان شیوع بیماری­‌های پوستی 2/26% تعیین شد. توزیع بیماری­‌ها به­ترتیب اولویت شیوع شامل آکنه 8.9%، درماتیت 8.8%، پیتریازیس 3.1%، زگیل 1.9%، پسوریازیس 0.7%، تینه­‌آ ورسیکالر 0.7%، ریزش مو 0.5%، خال 0.4%، کهیر 0.4%، سالک 0.4%، اسکار سوختگی 0.4% و سل پوستی 0.1% بود. میزان شیوع بیماری­‌های پوستی از نظر دفعات استحمام در هفته و محل اقامت دارای تفاوت آماری معنی­‌دار بود (0.05>p ). نتیجه­‌گیری: با توجه به سهم بالای بیماری­‌های واگیر جلدی در بین بیماری­‌های مشاهده­‌شده و نسبت بالای بیماری در بین سربازان وظیفه، توصیه می­‌شود معاینات اولیه در بدو ورود سربازان به مراکز نظامی انجام گیرد. معاینات ادواری به‌­منظور کنترل بیماری­‌های واگیردار جلدی نیز ضروری است.