ویژگی‌های شخصیتی، سبک‌های مدیریتی و مدیریت تعارض در یک واحد نظامی

Abstract

اهداف: شخصیت مدیران، در فرآیند و انتخاب روش حل تعارض و سبک مدیریت تاثیر‌گذار است. هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی، سبک رهبری و مدیریت تعارض‌ در یک واحد نظامی بود. روش‌ها: این مطالعه‌ مقطعی به شیوه همبستگی در سال 1388 روی 200 نفر از مدیران ارشد یکی از واحدهای نظامی شهر قم با استفاده از روش نمونه­‌گیری در دسترس انجام شد. سبک رهبری براساس پرسش‌­نامه سبک رهبری و ویژگی‌های شخصیتی مدیران براساس پرسش‌­نامه NEO و مدیریت تعارض براساس پرسش‌­نامه رابینز مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج به‌کمک روش‌­های آمار توصیفی و استنباطی با نرم­‌افزار SPSS 16 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: از بین سبک‌های رهبری، سبک رهبری آمرانه خیرخواهانه- مشورتی بیشترین فراوانی را داشت (65.5%). ویژگی شخصیتی توافق‌پذیری بیشترین ویژگی مشاهده‌­شده بود (19.5%). ویژگی شخصیتی برون­‌گرایی با سبک مدیریت مشارکتی رابطه مثبت معنی­‌دار داشت. در تحلیل همبستگی، بین سبک راه‌حل‌جو و سبک اِعمال‌ کنترل با ویژگی شخصیتی برون‌­گرایی رابطه مثبت و معنی­‌دار وجود داشت. همچنین بین سبک ناسازش­‌کار با ویژگی شخصیتی روان‌آزرده‌گرایی رابطه مثبت و معنی‌دار مشاهده شد. نتیجه‌­گیری: سبک آمرانه خیرخواهانه- مشورتی بیشترین سبک رهبری مورد استفاده در بین مدیران ارشد واحد نظامی مورد مطالعه است و ویژگی شخصیت توافق‌­پذیر، بیشترین ویژگی شخصیتی مدیران ارشد این واحد است. سبک راه‌حل‌جو و سبک اِعمال کنترل با نمره سبک مدیریت رابطه مثبت دارد. بین ویژگی شخصیت روان‌آزرده‌گرایی با نمره مدیریت رابطه منفی و معنی‌دار وجود دارد.