فراوانی تلقیح واکسن هپاتیت B و عوامل مرتبط با آن در کارکنان بهداشتی-درمانی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در سال 1380
(ندگان)پدیدآور
علویان, مؤیدسعادتی, مجتبیمیرزاده, علیرازقی نام, عادلمهدیانی, رضاحاتمی, سعید
نوع مدرک
Textپژوهشي اصیل
زبان مدرک
فارسیچکیده
هپاتیت B یک علت مهم بیماریزایی در نظامیان می باشد. کارکنان بهداشتی درمانی بدلیل تماس مستقیم، اقدامات اضطراری در مواقع مجروحیتهای جنگی، روش های تهاجمی پزشکی در مواقع اورژانسی و غیره از خطر بالای ابتلا به این بیماری برخوردارند، لذا واکسیناسیون هپاتیت B روش بسیار مهمی در پیشگیری از ابتلای این گروه می باشد. تعداد 698 نفر از کارکنان بهداشتی درمانی نیروهای نظامی (هوایی، زمینی، دریایی، قدس، مقاومت و ستاد مشترک) سپاه پاسداران که در استانهای مختلف در سال 1380 مشغول به فعالیت بودند، انتخاب شدند. روش نمونهگیری بصورت نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای (خوشهای، طبقهای و تصادفی ساده) بوده و از طریق ارسال پرسشنامه مربوطه به مراکز نظامی این استانها اقدام به جمعآوری اطلاعات نمودیم. از مجموع 698 نفر مورد بررسی 3/89% مرد و بقیه زن بودند. نیروی هوایی (3/30%) بیشترین و ستاد مشترک (9/4%) کمترین گروه در نمونه مورد بررسی بودند. در کل فراوانی تزریق واکسن هپاتیت B 9/76% بود و میانگین مدت زمان سپری شده از آخرین دوز تزریق شده 3/3 سال بود. فقط 6/23% از افراد واکسینه شده تیتر آنتی بادی هپاتیت B را اندازهگیری کرده و از افرادی که در این اندازهگیری، تیتر آنتیبادی آنها منفی بوده، فقط 16% اقدام به تزریق مجدد واکسن نمودهاند. 7/62% از کسانیکه واکسیناسیون نشدهاند علت آنرا عدم دسترسی به واکسن ذکر کردند. بیشترین تزریق واکسن مربوط به نیروی دریایی (4/86%) و پس از آن نیروی زمینی (8/80%) بوده که این ارتباط از نظر آماری معنیدار بود ( P
کلید واژگان
کارکنان نظامیواکسن هپاتیت ب
طب نظامی
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2001-10-011380-07-09
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی بقیه اللهشاپا
1735-15371735-7667



