ارزیابی کمّی بیوآیروسول ها در اتاق جراحی و کارآیی سیستم های کنترلی

Abstract

اهداف. اتاق عمل با توجه به ماهیت عمل جراحی دارای مقادیر متفاوتی از بیوآیروسول­‌ها است. در این مطالعه، تأثیر سیستم­‌های کنترلی بر بیوآیروسول‌ها در اتاق جراحی مورد مطالعه قرار گرفته است. روش­‌ها. این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است و نمونه­‌های مورد مطالعه که 7 اتاق عمل یکی از بیمارستان‌های مرکز شهر تهران بودند با روش فیلتراسیون همراه با ایمپکتور مورد مطالعه قرار گرفتند. فرآیند نمونه‌برداری قبل و بعد از عمل جراحی انجام گرفت. نمونه­‌ها سریعاً به آزمایشگاه فرستاده و به محیط کشت منتقل شدند. پس از قرار گرفتن به‌­مدت 48 ساعت در انکوباتور شمارش آنها انجام شد. تراکم بیوآیروسو‌ل‌­ها بر اساس cfu/m3 گزارش شد. UVGI در اتاق عمل در طیف C و با طول­ موج 253.7نانومتر به­‌صورت سقفی پس از جراحی تا شروع عمل جراحی در روز بعد مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌­ها. تراکم بیوآیروسول­‌ها قبل و پس از جراحی کمتر از میزان بیوآیروسول براساس استانداردهای موجود بود. همچنین، اتاق عمل ارولوژی در میان 7 اتاق عمل مورد بررسی دارای بیشترین تعداد کلونی بود. ارتباط معنی‌­داری (0.05>p) بین تراکم بیوآیروسول­‌ها و UVGI دیده شد. نتیجه‌گیری. با افزایش میزان ACH حین جراحی تعداد بیوآیروسول­‌ها پس از جراحی کاهش می‌­یابد.