نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorیاراحمدی, یوسفfa_IR
dc.contributor.authorحدادنژاد, ملیحهfa_IR
dc.contributor.authorشجاع الدین, سید صدرالدینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T05:55:59Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T05:55:59Z
dc.date.available1399-08-22T05:55:59Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T05:55:59Z
dc.date.issued2018-06-01en_US
dc.date.issued1397-03-11fa_IR
dc.identifier.citationیاراحمدی, یوسف, حدادنژاد, ملیحه, شجاع الدین, سید صدرالدین. (1397). مقایسه اثربخشی تمرینات تعلیقی و ثباتی عملکردی بر ‌شدت درد، عملکرد ‌حس عمقی و توانایی کنترل حرکتی مردان مبتلا به ‌کمردرد مزمن غیراختصاصی. مجله طب نظامی, 20(2), 189-200.fa_IR
dc.identifier.issn1735-1537
dc.identifier.issn1735-7667
dc.identifier.urihttp://militarymedj.ir/article-1-1723-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/528416
dc.description.abstractزمینه و هدف: کمردرد مزمن غیراختصاصی شایع ترین نوع کمردرد مزمن می باشد و دستیابی به یک برنامه درمانی و توانبخشی برای بهبود سریع تر بیماران مبتلا به کمردرد مزمن همواره مورد توجه بوده است. لذا هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی تمرینات تعلیقی و ثباتی عملکردی بر ­شدت درد، عملکرد ­حس عمقی و توانایی کنترل حرکتی مردان مبتلا به ­کمردرد مزمن غیراختصاصی بود. روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل در سال 1394 بوده است. به همین منظور، 45 نفر از بیماران مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی که شرایط ورود به تحقیق را داشتند، در 3 گروه مساوی 15 نفری (به صورت تصادفی) انتخاب شدند. دو گروه تجربی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه 45 دقیقه ای برنامه های تمرینی تعلیقی و ثباتی عملکردی را اجرا کردند. به منظور ارزیابی شدت درد، عملکرد حس عمقی و توانایی کنترل حرکتی آزمودنی ها به ترتیب از پرسشنامه شاخص بصری درد، گونیامتر یونیورسیال به روش Newcomer و آزمون های کنترل حرکت Luomajoki استفاده گردید. پس از جمع آوری اطلاعات، از روش آماری تحلیل کوواریانس یک راهه با نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده گردید. یافته‌ها: هر دو پروتکل تمرینی تعلیقی و ثباتی عملکردئ بر شدت درد، عملکرد حس عمقی و توانایی کنترل حرکتی مردان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی در پس آزمون تاثیر معنی داری داشته اند (05/0p≤) و در مقایسه بین گروهی بیشترین تغییر پذیری به ترتیب مربوط به گروه تمرینی تعلیقی و گروه تمرینی ثباتی عملکردی بود. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های این مطالعه، تمرینات تعلیقی نسبت به تمرینات ثباتی عملکردی موثرتر واقع شد. با این وجود مطالعات آتی با استفاده از نمونه های بیشتر جهت حمایت از یافته های این مطالعه و همچنین پیشگیری از این معضل در مردان توصیه می شود.fa_IR
dc.format.extent627
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بقیه اللهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله طب نظامیfa_IR
dc.subjectتعلیقیfa_IR
dc.subjectثباتی عملکردیfa_IR
dc.subjectحس عمقیfa_IR
dc.subjectکنترل حرکتیfa_IR
dc.subjectکمردردfa_IR
dc.subjectطب نظامیfa_IR
dc.titleمقایسه اثربخشی تمرینات تعلیقی و ثباتی عملکردی بر ‌شدت درد، عملکرد ‌حس عمقی و توانایی کنترل حرکتی مردان مبتلا به ‌کمردرد مزمن غیراختصاصیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده تربیت بدنی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده تربیت بدنی دانشگاه خوارزمی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده تربیت بدنی دانشگاه خوارزمی تهرانfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue2
dc.citation.spage189
dc.citation.epage200


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد