تأثیر مصرف کوتاه‌مدت مکمل‌ کافئین بر حداکثر اکسیژن مصرفی، فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا و اینترلوکین 1 بتا در شرایط آب و هوای گرم در مرکز آموزش نظامی

Abstract

زمینه و هدف: امروزه مصرف مکمل‌ کافئین در میان ورزشکاران افزایش‌یافته است. این مکمل دارای اثرات ضدالتهابی است و می تواند عملکرد ورزشی را بهبود بخشد؛ بنابراین، در این تحقیق سعی بر آن داریم تا اثرات این مکمل‌ را بر پاسخ‌های التهابی و عملکرد دانشجویان نظامی در یک دمای گرم مورد بررسی قرار دهیم. روش‌ها: ۱۵ دانشجوی نظامی مرد سالم پس از تکمیل فرم‌های رضایت و سلامت در این مطالعه شرکت کردند. سپس آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در دو گروه کافئین (8 نفر) و دارونما (7 نفر) تقسیم شدند. آن‌ها میزان 6 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین و مالتودکسترین را به‌عنوان دارونما 90 دقیقه قبل از اجرای آزمون مصرف کردند. آزمودنی‌ها فعالیت هوازی بیشینه خود (آزمون وامانده ساز دوی رفت و برگشت 20متر) را در دمای 38 درجه در تابستان انجام دادند. سپس حداکثر اکسیژن مصرفی از طریق فرمول مربوطه (تعداد رفت و برگشت با صدای بوق) محاسبه و جهت ارزیابی TNF-α و IL-1β نمونه خونی قبل و بعد از هر آزمون به میزان 5 سی سی از ورید بازویی آزمودنی‌ها جمع‌آوری شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که مکمل کافئین موجب کاهش معنی‌دار TNF-α (گروه کافئین: 29/5±94/17 و گروه دارونما: 18/7±38/31)، افزایش معنی‌دار حداکثر اکسیژن مصرفی (گروه کافئین:86/2±73/41 و گروه دارونما: 30/1±88/34) شد و هیچ‌گونه تأثیر معناداری بر IL-1β (گروه کافئین: 36/3±52/21 و گروه دارونما: 16/3±47/23) نداشت (P≤0.05). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان نتیجه گرفت که مصرف مکمل کافئین 90 دقیقه پیش از فعالیت می‌تواند منجر به کاهش TNF-α و بهبود عملکرد هوازی در دمای گرم شود.