تاثیر کوتاه مدت مکمل سیترولین مالات بر سطوح LDH و لاکتات و عملکرد فعالیت ورزشی مقاومتی

Abstract

زمینه و هدف: سیترولین مالات به عنوان یک مکمل ورزشی که عملکرد بی‎هوازی را بهبود می‎بخشد مطرح است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر کوتاه مدت مکمل سیترولین مالات بر سطوح لاکتات،LDH و عملکرد فعالیت‎های مقاومتی است. روش‎ها: در این پژوهش 16 مرد با میانگین سنی 4/7±26/4 سال، درصد چربی 6/7±15/4 و شاخص توده بدنی 2/8±23/7 به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. پروتکل فعالیت ورزشی به شکل متقاطع در 3 جلسه فعالیت مقاومتی تمام بدن که به ترتیب شامل حرکات هاک اسکوات، جلو ران ماشین، پرس سینه هالتر و سیم کش زیربغل از جلو انجام شد. در ابتدای هر جلسه، ابتدا نمونه خونی از آزمودنی‎ها در حالت استراحت گرفته شد. یک ساعت قبل از شروع فعالیت ورزشی در هفته اول، آزمودنی‏ها 6 گرم مکمل سیترولین مالات + 250 میلی لیتر آب، هفته دوم دارونما حاوی 5 گرم دکستروز + 250 میلی لیتر آب و هفته سوم 8 گرم مکمل سیترولین مالات در 250 میلی لیتر آب مصرف نمودند. از هر آزمودنی نمونه های خونی در فواصل 1 ساعت قبل، بلافاصله و 30 دقیقه پس از فعالیت ورزشی برای بررسی غلظت‎های LDH و لاکتات گرفته شد. پس از هر ست نیز میزان درک فشار برای همه فعالیت‏های ورزشی گرفته و ثبت شد. یافته‎ها: اختلاف معنی‌داری در سطوح لاکتات بین جلسات فعالیت مقاومتی با دوزهای مختلف سیترولین مالات وجود ندارد (0۵/0<P). ولی در مقادیر LDH اختلاف معنی‎داری وجود دارد (0۵/0>P). اختلاف معنی‎داری نیز در مجموع میزان درک فشار بین جلسات (RPE) وجود نداشت (0۵/0<P). نتیجه‎گیری: به نظر می‏رسد مصرف مکمل سیترولین مالات در پی یک جلسه فعالیت مقاومتی شدید می‏تواند مقادیر LDH را کاهش دهد و به کاهش کوفتگی عضلانی منجر شود، اما موجب بهبود RPE پس از فعالیت ورزشی نمی‏شود.