بررسی روابط بین عدالت سازمانی، تعهد سازمانی و فرسودگی شغلی در بین کارکنان فرودگاه

Abstract

اهداف: هدف از این پژوهش بررسی روابط بین عدالت سازمانی، تعهد سازمانی و فرسودگی شغلی کارکنان فرودگاه‌های نظامی بود.

روش‌ها: روش این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است. 92 نفر از کارکنان مراقبت پرواز فرودگاه‌های نظامی استان تهران (33/33 %) کنترلر‌های بخش رادارای، 67/46 % کنترلرهای برج کنترل و 20 % کنترل‌های تقرب پروازی) به ‌صورت تصادفی طبقه‌‌ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسش‌نامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993)، تعهد سازمانی می‌یرز و همکاران (1993) و فرسودگی شغلی مسلش (1981) بودند. داده‌های پژوهش با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار SPSS19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان داد که عدالت سازمانی از میانگین 67/45 و انحراف معیار 17/17، فرسودگی شغلی 67/68 و انحراف معیار 17/4 و تعهد سازمانی از میانگین 14/65 و انحراف معیار 93/4 برخودار است. همچنین، بین عدالت سازمانی و تعهد سازمانی با ضریب بارعاملی 507/0 و مقدار اعداد معناداری 436/13 رابطه‌ای مثبت و معناداری، بین عدالت سازمانی و فرسودگی شغلی برابر است با ضریب بارعاملی 559/0- و مقدار اعداد معناداری 994/9 - و بین فرسودگی شغلی و تعهد سازمانی با ضریب بارعاملی 521/0- و مقدار اعداد معناداری تی، 563/12- رابطه‌ای منفی و معناداری وجود دارد.

نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش، چنین بر می‌آید که عدالت سازمانی نقش مهمی در کمک به مدیران صنعت هوانوردی کشور جهت شناسایی نقاط ضعف و با برطرف کردن آن‌ها موجب افزایش ضریب ایمنی پروازها دارند.