اثر تمرینات تقویتی–کششی مختلط و مجزا بر فراوانی مواضع مبتلا و بهبود شاخص های درد در یک مجتمع صنایع دفاعی

Abstract

اهداف: هدف این تحقیق بررسی اثر تمرینات تقویتی-کششی مختلط و مجزا بر فراوانی مواضع درد و بهبود شاخصهای آن در پرسنل یک مجتمع صنایع دفاعی بود.

روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی کلیه کارگران مذکر یک مجتمع تولیدی صنایع دفاعی (132 نفر) بررسی شدند. نمونه ها بصورت تصادفی در 3 گروه 44 نفری (گروه تمرینات تقویتی و کششی، گروه تمرینات تقویتی، و گروه تمرینات کششی) تقسیم شدند. گردآوری اطلاعات از طریق یک برنامه تمرینی تقویتی-کششی، پرسشنامه استاندارد خلاصه شده درد، و معیار بصری ارزیابی درد انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تست کلموگروف اسمیرونوف، و تستهای پارامتریک تی زوج، آنووا و تست تکمیلی توکی استفاده شد.

یافته ها: آزمون آنووا قبل از درمان بین گروهها معنی دارنبود، ولی بعد از درمان بین متغیرهای شاخص بصری درد (017/0=P)، و شاخصهای خلاصه شده درد در گروهها (019/0=P) معنادار بود. کلیه مقادیر قبل و بعد و درصد تغییرات شاخص بصری درد، و پرسشنامه خلاصه شده درد بین گروه های 1 (گروه تمرینات تقویتی-کششی) تا 3 (گروه تمرینات کششی) معنادار بود. بیشترین میزان تغییرات در گروه تمرینات تقویتی- کششی مشاهده شد. بیشترین فراوانی درد نیز بترتیب مربوط به نواحی زانو، کمر، گردن بود.

نتیجه گیری: انجام تمرینات تقویتی-کششی مختلط اثر بهتری در کاهش فراوانی مواضع درد در سیستم اسکلتی عضلانی و بهبود شاخصهای درد دارد.