بررسی ارتباط بین سبک مشکل گشایی مدیران ارشد پرستاری و اثربخشی عملکرد سرپرستاران در بیمارستانهای نظامی شهر تهران

Abstract

مقدمه. امروزه شیوه مدیریت، دیدگاه مدیران و نحوه عملکرد آنان از اصلی‌ترین و مؤثرترین عوامل بقاء یا نابودی سازمانها محسوب می‌شود. در این بین اثربخشی و توانایی حل مسأله، کلید موفقیت مدیریت به حساب می‌آید. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین سبک مشکل‌گشایی مدیران ارشد خدمات پرستاری و اثربخشی عملکرد سرپرستاران در بیمارستانهای نظامی شهر تهران انجام شده است. مواد و روش کار. 16 مدیر ارشد پرستاری و 185 سرپرستار شاغل در بیمارستانهای نظامی تهران در طی یک مطالعه مقطعی مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه ابتکار- سازگاری کرتون شامل 33 سؤال و پرسشنامه هرسی و بلانچارد با 12 سؤال جهت تعیین سبک مشکل گشایی و اثربخشی شرکت کنندگان مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج. یافته‌ها نشان داد که بین سبک مشکل گشایی و اثربخشی مدیران خدمات پرستاری (1/0= P ) و سرپرستاران (49/0= P ) ارتباط معنی‌داری وجود ندارد. بین سبک مشکل گشایی مدیران خدمات پرستاری و اثربخشی سرپرستان نیز ارتباط معنی‌داری دیده نشد. بحث. بیشتر مدیران ارشد و اجرایی پرستاری در بیمارستانهای نظامی تهران به روش سازگارانه اقدام به حل مشکل نموده، عملکردی غیر اثربخش داشتند. احتمالا علت این امر جو حاکم بر محیط نظامی و عدم آشنایی مدیران پرستاری با سبک مشکل گشایی مبتکرانه می‌باشد. پیشنهاد می‌شود جهت آشنایی مدیران پرستاری با سبک‌های مشکل گشایی و مدل رهبری موقعیتی دوره‌های آموزشی برگزارشود.