کنترل گسترده ی معادله ی برگر غیرخطی

Abstract

در این مقاله، روشی برای کنترل گسترده‌ی معادله‌ی برگر غیرخطی پیشنهاد شده است. در این روش، ابتدا معادله‌ی مشتق جزئی غیرخطی حاکم بر سیستم با استفاده از روش خطی سازی تاکاگی-ساجینو به دو معادله‌ی مشتق جزئی خطی تبدیل می‌شود؛ به‌گونه‌ای که ترکیب فازی آنها به صورت دقیق معادله‌ی غیرخطی اصلی را بازیابی می-کند. این فرآیند به منظور پیش‌گیری از پدیده‌ی اختلال فرکانسی یا آلیاسینگ صورت می‌پذیرد. سپس هرکدام از این معادلات با به کار بردن تبدیل فوریه‌ی سریع به مجموعه‌ای از معادلات مشتق معمولی تبدیل می‌شود. بنابراین می‌توان گفت که ترکیب دو روش تاکاگی-ساجینو و تبدیل فوریه‌ی سریع، به دو معادله‌ی مشتق معمولی برای هر نقطه‌ی شبکه‌ای منجر می‌شود. در این راستا، برای پایدارسازی دینامیک هر کدام از این نقاط، از روش جبران سازی توزیع‌یافته‌ی موازی استفاده می‌شود. پایداری روش کنترلی پیشنهادی با استفاده از قضیه‌ی دوم لیاپانوف برای سیستم‌های فازی اثبات شده و بر آن اساس بهره‌های کنترلی پایدارساز طراحی شده است. شبیه سازی‌های عددی کارایی روش پیشنهادی نسبت به پژوهش‌های همانند را نشان می‌دهد، که از آن جمله می‌توان به مشخصه‌های بهتر پاسخ گذرا، خطای حالت ماندگار کوچک و مقاوم بودن نسبی آن در مقابل نویزهای اندازه‌گیری اشاره کرد.