مقایسه فنی- اقتصادی نیروگاه‌های فتوولتاییک مونوکریستال و متمرکزکننده حرارتی در استان کرمان

Abstract

در این مطالعه، مقایسه فنی-اقتصادی نیروگاه‌های فتوولتاییک مونوکریستال و متمرکزکننده برای چند شهر منتخب در استان کرمان انجام شد. پس از مدل‌سازی سیستم‌های فتوولتاییک مورد نظر و اعتبارسنجی نتایج مدل‌سازی نیروگاه فتوولتاییک مونوکریستال با داده‌های اندازه‌گیری‌شده یک نیروگاه فتوولتاییک مونوکریستال ۵کیلوواتی نصب‌شده در دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، تحلیل تولید انرژی الکتریکی روزانه و سالانه برای هر دو نیروگاه ارایه شد. سپس، راندمان و فاکتورهای عملکرد شامل ضریب ظرفیت، عملکرد نهایی، عملکرد مرجع و نسبت کارآیی تعیین شده‌اند. نتایج آنالیز اقتصادی نشان داد که شهرهای شمالی استان کرمان دارای شاخص‌های اقتصادی مطلوب‌تری بود؛ به‌طوری ‌که نرخ بازده داخلی، هزینه ترازشده الکتریسیته، ارزش خالص فعلی و نسبت منافع به مخارج این شاخص‌ها برای نیروگاه فتوولتاییک مونوکریستال به‌ترتیب، ۲۱ تا ۲۲/۱%، ۳/۱۳ تا ۹/۱۳ دلار به‌ازای هر کیلووات، ۲ تا ۴/۲ هزار دلار و ۱/۰۴ تا ۱/۰۹ و برای نیروگاه فتوولتاییک متمرکزکننده به‌ترتیب، ۲۴/۹ تا ۲۸/۶%، ۸/۸ تا ۱۰/۲ دلار به‌ازای هر کیلووات، ۱۷/۱ تا ۳۰/۵ هزار دلار و ۱/۲۴ تا ۱/۴۳ بودند. در نهایت، مقایسه جامعی بین سیستم‌های فتوولتاییک مرسوم و سیستم فتوولتاییک متمرکزکننده در دو سناریوی هزینه سرمایه‌گذاری یکسان و توان نامی نصب‌شده یکسان انجام شد. نتایج نشان داد که در هر دو سناریو، سیستم‌های فتوولتاییک متمرکزکننده نسبت به سیستم فتوولتاییک مونوکریستال ارجحیت دارد، به‌نحوی‌ که شهر کرمان و جیرفت به‌عنوان بهترین شهرها به‌ترتیب دارای ارزش خالص فعلی ۳۰/۵ هزار دلار و ۲۱ هزار دلار بودند.