مدلی جهت تعیین وضعیت زوال تجهیزات دوار و تعیین عمر مفید باقی‌مانده، با رویکرد جدیدی به تلفیق و پیش‌بینی شاخص سلامت

Abstract

پایش وضعیت یکی از مهم‌ترین تکنیک‌های مدیریت سلامت تجهیزات و نگهداری و تعمیرات (نگهداشت) مبتنی بر شرایط است. در چرخه متدلوژی مدیریت سلامت و پیش‌بینی عیوب (PHM) که به‌نوعی شکل توسعه‌یافته‌تری برای نگهداشت مبتنی بر شرایط (CBM) است، ارزیابی وضعیت به‌عنوان مهم‌ترین جزء این چرخه به شمار می‌آید. در این تحقیق مدلی ارائه شده است که مبتنی بر آن می‌توان با استفاده از ارزیابی وضعیت تجهیز، عمر مفید باقی‌مانده (RUL) تخمین زده شود. در این مدل با استفاده از تعریف یک شاخص سلامت جدید برای ارتعاش تجهیز (Kurtosis-Entropy)، شبیه‌سازی و پیش‌بینی آن با استفاده از مدل مارکوف رژیم سوئیچینگ خودرگرسیون، وضعیت سلامت تجهیز تعیین می‌شود. پیش از پیش‌بینی وضعیت تجهیز، مراحل زوال، با استفاده از خوشه‌بندی C- میانگین فازی تعیین شده است. مطابق با وضعیت فعلی تجهیز و وضعیت‌های از پیش تعیین‌شده زوال، عمر مفید باقی‌مانده تجهیز تخمین زده می‌شود. به‌منظور ارزیابی مدل از داده‌های آزمایشگاهی انیستیتوی FEMTO-ST که به‌منظور پیش‌بینی عمر مفید باقی‌مانده بی رینگ فراهم شده، استفاده و نتایج مطالعه با مدل‌های رقیب مقایسه شده است. نوآوری این مقاله استفاده توام از خوشه‌بندی فازی رویکرد جدیدی به تئوری شواهد برای تلفیق داده‌ها و استفاده از مدل مارکوف رژیم سوییچینگ، برای پیش‌بینی است.