تاثیر پارامترهای فرآیند روی اندازه پلیسه و زبری سطح در میکروفرزکاری فولاد AISI1045
چکیده
میکروفرزکاری به طور گسترده در تولید میکروقطعات صنعتی استفاده می‌شود. در میکروماشین‌کاری نزدیک‌شدن عمق براده به شعاع نوک ابزار باعث کاهش کیفیت سطح و تشکیل پلیسه می‌شود. در مقیاس میکرو به دلیل کاهش مقیاس ماشین‌کاری و اهمیت بالای دقت ابعادی و کیفیت سطح نمی‌توان از روش‌های معمول برای پلیسه‌زدایی استفاده کرد لذا شناخت شرایط حاکم بر میکروفرزکاری و تاثیر پارامترهای فرآیند در کاهش مشکلات یادشده بسیار موثر است.
در این تحقیق با استفاده از روش طراحی آزمایش رویه پاسخ به بررسی تاثیر پارامترهای سرعت اسپیندل، نرخ پیشروی و عمق برش روی اندازه پلیسه و زبری سطح در میکروفرزکاری فولاد AISI۱۰۴۵ پرداخته شده است. آزمایش‌ها توسط ابزار دو پره به قطر ۸/۰میلی‌متر انجام شد. نتایج نشان می‌دهد که پارامتر نرخ پیشروی به ترتیب با ۵۵/۲۶، ۳۷/۵۳ و ۴۴/۵۵% سهم تاثیر به ترتیب روی اندازه‌های پلیسه در نواحی فرزکاری مخالف و موافق و زبری سطح مهم‌ترین پارامتر تاثیرگذار در فرآیند میکروفرزکاری است. کمترین اندازه پلیسه در فرزکاری مخالف و موافق مربوط به حالتی است که سرعت اسپیندل و نرخ پیشروی در بیشترین حالت و پارامتر عمق برشی در کمترین حالت، با توجه به جدول طراحی آزمایش و محدوده تغییر پارامترهای ورودی انتخاب شود. با انتخاب سرعت اسپیندل RPM۳۶۰۰۰، نرخ پیشروی mm/s۵/۷ و عمق برش mm۰/۰۸۶ بالاترین کیفیت سطح در میکروفرزکاری فولاد مورد مطالعه قابل دستیابی است.
کلید واژگان
میکروماشینکاریمیکروفرزکاری
اندازه پلیسه
زبری سطح
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2020-01-011398-10-11
ناشر
دانشگاه تربیت مدرسسازمان پدید آورنده
گروه مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی ساخت و تولید، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرانگروه مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی ساخت و تولید، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
گروه مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی ساخت و تولید، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
شاپا
1027-59402476-6909
