نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدهقانی, مصطفیfa_IR
dc.contributor.authorعجم, حسینfa_IR
dc.contributor.authorفراهت, سعیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T04:31:18Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T04:31:19Z
dc.date.available1399-08-22T04:31:18Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T04:31:19Z
dc.date.issued2016-04-01en_US
dc.date.issued1395-01-13fa_IR
dc.identifier.citationدهقانی, مصطفی, عجم, حسین, فراهت, سعید. (1395). بهینه سازی هندسی دیفیوزر خروجی توربین گاز نمونه با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی و الگوریتم ژنتیک. مهندسی مکانیک مدرس, 16(2), 223-234.fa_IR
dc.identifier.issn1027-5940
dc.identifier.issn2476-6909
dc.identifier.urihttp://mme.modares.ac.ir/article-15-10575-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/522359
dc.description.abstractهدف این مقاله یافتن طراحی بهینه برای یک دیفیوزر خروجی توربین گاز نمونه است. جهت دستیابی به ضریب بازیافت فشار استاتیک حداکثر با وجود جریان چرخشی، از یک الگوریتم تکاملی استفاده شده است. فرایند بهینه‌سازی در سه حالت مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است. در ابتدا با در نظر گرفتن یک پروفیل ثابت از هاب تا شرود برای پوشش پایه نگهدارنده، بهینه‌سازی انجام شده است. در مرحله دوم، دو پروفیل برای پوشش پایه نگهدارنده یاتاقان یکی در مقطع هاب و دیگری در مقطع شرود انتخاب شده است. نهایتا، فرایند بهینه‌سازی برای هندسه دیفیوزر و پوشش پایه نگهدارنده یاتاقان بصورت همزمان انجام شده است. به منظور تولید پروفیلهای مربوط به شکل پوشش پایه‌های نگهدارنده یاتاقان از روش پارامتری‌سازی پارسک استفاده شده است. حل جریان آشفته و سه‌بعدی با کمک دینامیک سیالات محاسباتی انجام گرفته است. مساله بهینه‌سازی ابتدا با یک نمونه برداری اولیه از فضای حل آغاز شده و در ادامه از الگوریتم ژنتیک برای یافتن بهینه کلی استفاده شده است. بهینه‌سازی برای جریان چرخشی در خروجی توربین با عدد رینولدز 105×1.7 بر اساس قطر هیدرولیکی در ورودی دیفیوزر انجام گرفته است. تمامی مراحل اجرای الگوریتم ژنتیک و فرایندهای تولید مدل، تولید مش با توربوگرید، حل جریان با انسیس سی اف ایکس و محاسبه تابع هدف برای هریک از اعضاء جمعیت در هر نسل از الگوریتم ژنتیک بصورت کاملا خودکار درون نرم‌افزار متلب پیاده سازی و اجرا شده است. در نتیجه بهینه‌سازی ضرایب بازیافت فشار استاتیک دیفیوزرها در مراحل اول، دوم و سوم به ترتیب %1.94، %3.1 و %7.42 افزایش می‌یابند.fa_IR
dc.format.extent781
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.relation.ispartofمهندسی مکانیک مدرسfa_IR
dc.relation.ispartofModares Mechanical Engineeringen_US
dc.subjectدیفیوزر خروجی توربین گازfa_IR
dc.subjectدینامیک سیالات محاسباتیfa_IR
dc.subjectالگوریتم ژنتیکfa_IR
dc.subjectپایه نگهدارنده یاتاقانfa_IR
dc.subjectروش پارسکfa_IR
dc.titleبهینه سازی هندسی دیفیوزر خروجی توربین گاز نمونه با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی و الگوریتم ژنتیکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشگاه سیستان و بلوچستانfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه سیستان و بلوچستانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue2
dc.citation.spage223
dc.citation.epage234


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد