نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآژنگ, ملیحهfa_IR
dc.contributor.authorخیام باشی, خلیلfa_IR
dc.contributor.authorفاضل, علی اکبرfa_IR
dc.contributor.authorباقری, لالهfa_IR
dc.contributor.authorامام دوست, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorاوتادی, خدیجهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T04:04:23Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T04:04:23Z
dc.date.available1399-08-22T04:04:23Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T04:04:23Z
dc.date.issued2016-03-01en_US
dc.date.issued1394-12-11fa_IR
dc.identifier.citationآژنگ, ملیحه, خیام باشی, خلیل, فاضل, علی اکبر, باقری, لاله, امام دوست, سعید, اوتادی, خدیجه. (1394). مقایسه اثر تمرینات اصلاحی متداول و تمرین با فیزیوبال در بهبود هایپرکایفوزیس و ظرفیت حیاتی. توانبخشی نوین, 9(6), 168-176.fa_IR
dc.identifier.issn2008-2576
dc.identifier.issn2008-2584
dc.identifier.urihttp://mrj.tums.ac.ir/article-1-5436-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/520486
dc.description.abstractزمینه و هدف: یکی از ابعاد سلامت جسمانی داشتن وضعیت جسمانی مطلوب است که در حرکات و فعالیت های روزمره و مهارتهای ورزشی نقش مهم و اساسی دارد. ناهنجاری های ستون فقرات یکی از شایع ترین انواع ناهنجاری ها بوده و در ناهنجاری های ستون فقرات هایپرکایفوزیس یکی از شایعترین دفورمیتی ها است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تمرینات اصلاحی و تمرین با استفاده از فیزیوبال در اصلاح عارضه هایپرکایفوزیس وضعیتی و متعاقب آن بهبود ظرفیت حیاتی (Vital Capacity: VC) در دانش آموزان دختر بود. روش بررسی: در تحقیق حاضر44 دانش آموز دختر با میانگین سنی83/0±13 سال ، با هایپرکایفوزیس وضعیتی شرکت نمودند. شرکت کنندگان دارای هیچگونه سابقه جراحی، آسیب یا درد در اندامهای خود نبودند. از خط کش منعطف برای اندازه گیری انحنای پشتی و از اسپیرومتر دیجیتال جهت اندازه گیری ظرفیت حیاتی، در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. آزمودنی ها بر حسب میزان انحنای پشتی در سه گروه همتاسازی شدند. گروه تجربی یک (15 نفر) تمرینات اصلاحی را با فیزیوبال انجام دادند، گروه تجربی دو (14 نفر) تمرینات اصلاحی را به روش متداول انجام دادند و درگروه کنترل (15 نفر) هیچگونه برنامه تمرینی اعمال نشد. تمرینات به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته انجام شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس یکسویه (آنوا) نشان داد که بین پیش آزمون و پس آزمون اختلاف معنی دار وجود دارد. نتایج حاصل از آزمون تعقیبی توکی نشان داد در پس آزمون، بین گروه تجربی یک و دو با گروه کنترل در میزان انحنای پشتی و ظرفیت حیاتی اختلاف معنی دار وجود دارد ولی بین گروه تجربی یک با گروه تجربی دو اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0P≥)  نتیجه گیری: اجرای تمرینات اصلاحی با استفاده از فیزیوبال و بدون استفاده از فیزیوبال، می تواند در بهبود عارضه هایپرکایفوزیس پشتی و ظرفیت حیاتی موثر باشد. بین دو شیوه تمرینی تفاوت معنی داری وجود ندارد. کلید واژه ها: حرکات اصلاحی، ظرفیت حیاتی، فیزیوبال، هایپرکایفوزیسfa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofتوانبخشی نوینfa_IR
dc.relation.ispartofModern Rehabilitationen_US
dc.subjectحرکات اصلاحیfa_IR
dc.subjectظرفیت حیاتیfa_IR
dc.subjectفیزیوبالfa_IR
dc.subjectهایپرکایفوزیسfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleمقایسه اثر تمرینات اصلاحی متداول و تمرین با فیزیوبال در بهبود هایپرکایفوزیس و ظرفیت حیاتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، دکتری آسیب شناسی و حرکات اصلاحی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوراسگان اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری تربیت بدنی (فیزیولوژی ورزش) دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد تربیت بدنی (فیزیولوژی ورزش) دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدکترای تخصصی فیزیوتراپی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue6
dc.citation.spage168
dc.citation.epage176


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد