بررسی تاثیر ورزش های مقاومتی کوتاه مدت بر حوزه های عملکرد کاری و شدت افسردگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

Abstract

زمینه و هدف: افسردگی به عنوان یکی از مهم ترین تهدیدات سلامت روان در قرن 21 شناخته می شود و در آن فرد احساس غم، عدم لذت و دلسردی می کند. تجربه این احساسات در افراد، به ویژه دانشجویان، می تواند منجر به ناکارآمدی این افراد در حوزه های مختلف عملکرد کاری گردد. این تحقیق بر آن است تا تاثیر ورزش های مقاومتی کوتاه مدت را بر حوزه های عملکرد کاری و شدت افسردگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مورد بررسی قرار دهد.

روش بررسی: روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت غیر احتمالی و در دسترس بود. در ابتدا پرسشنامه افسردگی بک (ویرایش دوم) و مقیاس عملکرد کاری کانادایی از گروه آزمودنی (40 نفر) و گروه شاهد (40 نفر) قبل از انجام مداخله گرفته شد و سپس پروتکل انجام ورزش­های مقاومتی به مدت8 هفته، هفته‏ای 3 روز و روزی 30/1 ساعت انجام گردید. در نهایت پرسشنامه­های افسردگی و عملکرد کاری در هفته اول پس از سپری شدن طول مدت مداخله گرفته شدند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 صورت پذیرفت.

یافته­ها: نتایج آزمون تی زوجی وجود تفاوت معنادار در عملکرد (001/ P<)، میزان رضایت از عملکرد (001/ P<) و شدت افسردگی (001/ P<) را در مقایسه قبل و بعد در گروه مداخله نشان می دهد، همچنین نتایج آزمون تی مستقل حاکی از وجود تفاوت معنادار بین دو گروه در عملکرد (001/ P<)، میزان رضایت از عملکرد (001/ P<) و شدت افسردگی در بعد از انجام مداخله بود (001/ P<).

نتیجه گیری: تمرین های مقاومتی کوتاه مدت می تواند به طور موثری منجر به کاهش شدت افسردگی و بهبود در عملکرد و میزان رضایت از عملکرد در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان گردد.

کلید واژه ها: ورزش های مقاومتی، حوزه های عملکرد کاری، افسردگی، دانشجویان