بررسی ارتباط میان الگوهای گرفتن مداد در دست و خوانایی دستخط در دانش آموزان عادی مقطع اول ابتدایی

Abstract

زمینه و هدف: برای دانش آموزان مقطع ابتدایی، داشتن دستخطی خوانا اهمیت فراوانی برای پیشرفت تحصیلی و تقویت روحیه اجتماعی دارد. با این وجود، مشکلات دستخط در 10 تا 30 درصد دانش آموزان مشاهده می شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط میان الگوهای مختلف گرفتن قلم در دست و میزان خوانایی دستخط بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی53 دانش آموز مقطع اول ابتدایی به صورت تصادفی انتخاب و بر اساس شیوه گرفتن مداد در دستشان به یکی از گروه های سه انگشتی پویا، سه انگشتی طرفی، چهارانگشتی طرفی و سایر روش ها تقسیم شدند. میزان خوانایی دستخط بر اساس چک لیست خوانایی دستخط زبان فارسی نمره گذاری شد. ارتباط آماری میان شیوه گرفتن مداد در دست و خوانایی دستخط توسط آزمون آماری کای دو بررسی شد. یافته ها: تحلیل آماری داده ها ارتباط معناداری میان الگوهای مختلف گرفتن مداد در دست و خوانایی دستخط نشان نداد. نتیجه گیری: مطابق یافته­های این مطالعه الگوهای گرفتن مداد در دست تأثیر بسزایی بر میزان خوانایی دستخط ندارد و برای برطرف کردن دستخط­های ناخوانا باید تأکید بر عوامل دیگر مؤثر بر خوانایی دستخط باشد.