نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخوش آموز, یاسمینfa_IR
dc.contributor.authorترکمان, گیتیfa_IR
dc.contributor.authorبنی فاطمه, هاجرfa_IR
dc.contributor.authorسرمدی, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T04:03:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T04:03:09Z
dc.date.available1399-08-22T04:03:09Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T04:03:09Z
dc.date.issued2015-11-01en_US
dc.date.issued1394-08-10fa_IR
dc.identifier.citationخوش آموز, یاسمین, ترکمان, گیتی, بنی فاطمه, هاجر, سرمدی, علیرضا. (1394). اثر بی‌حسی گیرنده‌های پوست ستون فقرات بر تحریک‌پذیری موتورنورون‌ها و ریکاوری رفلکس Hعضلات سولئوس و گاستروکنمیوس. توانبخشی نوین, 9(4), 54-67.fa_IR
dc.identifier.issn2008-2576
dc.identifier.issn2008-2584
dc.identifier.urihttp://mrj.tums.ac.ir/article-1-5353-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/520295
dc.description.abstractزمینه و هدف: در مورد نقش گیرنده­های پوستی در تحریک­پذیری موتورنورون­های نخاعی، اختلاف نظر­های فراوانی وجود دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی تحریک­پذیری موتورنورون­های نخاع و تغییرات منحنی ریکاوری رفلکس H عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس بعد از اعمال بی­حسی موضعی بر پوست ستون فقرات است. روش بررسی:30 زن داوطلب سالم غیرورزشکار با میانگین سنی (11/3 ± 20/27) در دو جلسه جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند. منحنی ریکاوری رفلکسH عضلات گاستروکنمیوس و سولئوس، قبل از مداخله و 15 دقیقه پس از اعمال بی­حسی (محلول لیدوکائین 10%) یا بی­حسی پلاسبو (آب) ، با دو شدت تحریک Hmax 30 و 100% و اینتروال­های 202-1 میلی­ثانیه ثبت شد. پس از استخراج دامنه پاسخ­های H1 و H2و رسم منحنی ریکاوری، دامنه و اینتروال قله (زمان ظهور قله) ، سطح زیر منحنی و آستانه تسهیل اولیه و ثانویه محاسبه و آنالیز شد. یافته­ها: پس از اعمال لیدوکائین،آستانه درک حسی پوست ستون فقرات افزایش معنی­دار نشان داد (05/0 >P). قله و سطح زیر منحنی تسهیل اولیه کاهش معنی­دار نشان داد که به دلیل افزایش معنی­دار پاسخ H1. بود (05/0 >p). آستانه تسهیل ثانویه نیز در دو عضله گاستروکنمیوس و سولئوس کاهش معنی­دار نشان داد(05/0 >P). نتیجه­گیری: نتایج نشان داد کاهش فعالیت گیرنده­های پوست پس از بی­حسی می­تواند موجب افزایش تحریک­پذیری موتورنورون­ها و تسهیل ریکاوری رفلکس  Hشود. به نظر می­رسد که استفاده از تحریکات الکتریکی زوج و رسم منحنی ریکاوری رفلکس H روش مناسبی برای بررسی تأثیر مدالیته­های فیزیوتراپی بر تحریک­پذیری موتورنورون­های نوع اول و دوم باشد. کلید واژه ها: منحنی ریکاوری رفلکس H، بی­حسی موضعی، سرما، تحریک­پذیری موتورنورون.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofتوانبخشی نوینfa_IR
dc.relation.ispartofModern Rehabilitationen_US
dc.subjectمنحنی ریکاوری رفلکس Hfa_IR
dc.subjectبی­حسی موضعیfa_IR
dc.subjectسرماfa_IR
dc.subjectتحریک­پذیری موتورنورونfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleاثر بی‌حسی گیرنده‌های پوست ستون فقرات بر تحریک‌پذیری موتورنورون‌ها و ریکاوری رفلکس Hعضلات سولئوس و گاستروکنمیوسfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته کارشناسی ارشد فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته کارشناسی ارشد فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته دکترای فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue4
dc.citation.spage54
dc.citation.epage67


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد