بررسی ویبراسیون کل بدن بر فراسنج‌های پلاسما در موشهای رت سالم

Abstract

زمینه و هدف: ویبراسیون کل بدن به عنوان یک روش تمرینی ورزشی و به عنوان یک راهبرد درمانی حمایتی غیرداروئی از کارآمدی لازم در مقابل وضعیت بیماریهای مزمن، نظیر نارسایی استخوان و تناسب یا آمادگی قلبی - تنفسی برخوردار می‍باشد. با توجه به اینکه داده های کافی در زمینه ایمنی و کارآیی ویبراسیون و فراسنج‏های پلاسما وجود ندارد، لذا ارزیابی اثرات ویبراسیون کل بدن بر فراسنج های انتخابی در موش رت نر بالغ ویستار مورد مطالعه قرار گرفته است0 روش بررسی: موشهای نر ویستار با وزن 180-140 گرم به گروههای کنترل و تیمار با ویبراسیون دسته­‍بندی شدند0 تمرین ویبراسیون شامل ارتعاش عمودی سینوسی کل بدن به مدت 8 هفته انجام گرفت و در پایان با نمونه گیری خون پایان یافت0 یافته ها: موشهای ویبره شده در مقایسه با گروه کنترل دارای وزن بدنی بیشتری (14%) بودند0 سطوح پلاسمایی کرآتین کیناز،استرادیول و اینترلوکین- 6 بطور معنی­‍داری در گروه ویبره بالاتر بود0میانگین سطح ویتامین د پانزده درصد بیشتر، سطح سی آر پی یازده درصد کمتر و سطح اینترلوکین- 6 سی و دو درصد در گروه ویبره بالاتر بود0 اختلاف معنی دار دیگری برای دیگر فراسنج های اندازه گیری شده مشاهده نشد0 نتیجه گیری: آثار موجود پاسخ های فیزیولوژیک ویبراسیون کل بدن عوارض سوئی بر فراسنج های پلاسمایی مطالعه شده به همراه نداشت و میتوان تمرین ورزشی ویبراسیون کل بدن را به عنوان یک راهبرد درمانی حمایتی در نظر گرفت0