| dc.contributor.author | اغماضی, مهدی | fa_IR |
| dc.contributor.author | غفاری پور, انوشیروان | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-22T03:46:03Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-12T03:46:03Z | |
| dc.date.available | 1399-08-22T03:46:03Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-12T03:46:03Z | |
| dc.date.issued | 2016-09-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1395-06-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | اغماضی, مهدی, غفاری پور, انوشیروان. (1395). تعیین حجم نمونه بیزی برای میانگین نرمال. نشریه دانشجویی آمار (ندا), 14(1), 31-45. | fa_IR |
| dc.identifier.uri | http://neda.irstat.ir/article-1-267-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/518737 | |
| dc.description.abstract | تعیین حجم نمونه یک مسئله مهم در هنگام برآورد هر پارامتر است. گروهی از محققان تعیین حجم نمونه بیزی را مورد مطالعه قرار داده‌اند. دو گرایش اصلی در تعیین حجم نمونه بیزی وجود دارند. اولی از ایده‌هایی از نظریه تصمیم برای ترکیب هزینه گرفتن یک نمونه با زیان مورد انتظار پسین و انتخاب حجم نمونه‌ای که هزینه مورد انتظار را مینیمم کند استفاده می‌کند. در چنین حالاتی بیشتر مسائل تعیین حجم نمونه بر مبنای توابع زیان مربع خطا و نمایی خطایی می‌باشند. در این حالات بیشتر مسائل تعیین حجم نمونه بر مبنای تابع زیان متقارن مربع خطا می‌باشند. از سوی دیگر، در مواقعی که کم برآوردی یا بیش برآوردی مهم‌تر از یکدیگر باشند، آنگاه یک تابع زیان نامتقارن باید استفاده شود. در تحقیقات بالینی، معمولا پارامترهایی که برای تعیین حجم نمونه مورد نیاز هستند مجهول می‌باشند. یک شیوه معمول برای حل این مشکل استفاده از برآوردها به جای مقدار واقعی پارامتر در محاسبات است. ولی اگر خطای نمونه‌گیری بزرگ باشد، اندازه نمونه به دست آمده ممکن است گمراه‌کننده باشد. به عنوان یک راه حل، توصیه شده که از شیوه بیز با یک توزیع پیشین ناآگاهی‌بخش برای تصحیح خطای نمونه‌گیری استفاده شود. بر اساس یک توزیع پیشین ناآگاهی‌بخش و داده‌های نمونه‌گیری شده ، برآوردگرهای بیز بر اساس یک تابع زیان مناسب به دست می‌آیند، سپس روش تعیین حجم نمونه سنتی با استفاده از برآوردگرهای بیز به جای برآوردگرهای معمول قابل انجام است. نتایج نشان می‌دهند که حجم نمونه به دست آمده با استفاده از شیوه بیز با حجم نمونه تعیین شده از روش سنتی کاملا متفاوت است. در این مقاله، حجم نمونه را برای میانگین نرمال به روش‌های مختلف بیزی به دست می‌آوریم. همچنین شرایطی را در نظر می‌گیریم که نمونه‌گیری به دلیل هزینه زیاد یا اطلاعات پیشین زیاد، به صرفه نیست و ارزش ندارد. گرایش دوم این است که به شاخص‌هایی توجه کنیم که مشابه با توان هستند. این گرایش شامل معیارهای بیزی و آمیخته بیزی - درستنمایی از قبیل معیار متوسط پوشش ، معیار متوسط طول و معیار بدترین پیشامد و استفاده از نواحی بزرگ‌ترین چگالی پسین می‌شود. در این مقاله، این معیارها برای پیدا کردن حجم‌های نمونه برای یک میانگین نرمال زمانی که واریانس‌ها معلومند و مجهولند به کار گرفته می‌شوند. شیوه‌های کاملا بیزی و شیوه‌های آمیخته بیزی-درستنمایی مورد توجه قرار گرفته می‌شوند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 191 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.relation.ispartof | نشریه دانشجویی آمار (ندا) | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Student Statistical Journal | en_US |
| dc.subject | تعیین حجم نمونه بیزی | fa_IR |
| dc.subject | تابع زیان مربع خطا | fa_IR |
| dc.subject | تابع زیان نمایی خطی | fa_IR |
| dc.subject | تابع هزینه خطی | fa_IR |
| dc.subject | تابع مخاطره پسین | fa_IR |
| dc.subject | بازه باورمند | fa_IR |
| dc.subject | نمونه گیری | fa_IR |
| dc.title | تعیین حجم نمونه بیزی برای میانگین نرمال | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 14 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 31 | |
| dc.citation.epage | 45 | |
