بررسی ارتباط بین هوش هیجانی و رضایتمندی زناشویی و فاکتورهای مرتبط با آن

Abstract

چکیده زمینه و هدف : قوام و دوام هر جامعه وابسته به استحکام خانواده هاست . در عصر تکنولوژی این نهاد در معرض صدمات فراوانی قرار گرفته و آمار طلاق نشان میدهد آنطور که باید به خانواده و چگونگی تحکیم آن توجه نشده است. با توجه به اهمیت هوش هیجانی در رضایت زناشویی همسران مطالعه حاضر در خصوص تأثیر هوش هیجانی و برخی متغیرهای دموگرافی بر رضایت زناشویی در زنان شاغل شهر بیرجند انجام شد. مواد و روشها: دراین مطالعه که مقطعی (crossectional) میباشد. 107 پرستار و 248 نفر از دبیران زن شاغل دارای مدرک تحصیلی لیسانس به بالا ( با استفاده از نمونه گیری خوشه ای ) به تصادف انتخاب شدند. و پرسشنامه های 33 سؤالی هوش هیجانی شرینگ و 49 سؤالی رضایت زناشویی در اختیار آنها قرار گرفت.آزمون هوش هیجانی دارای 5 مؤلفه و آزمون رضایت زناشویی دارای 4 مؤلفه است که همه پرسشها به روش لیکرت از 1 تا 5 نمره گذاری گردیده اند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز واریانس ، آنالیز کوواریانس ، رگرسیون و آنالیز واریانس اندازه های تکراری با کمک نرم افزار های S-pluse و Spss انجام شد. یافته ها : رابطه معناداری بین هوش هیجانی و رضایت زناشویی برقرار بود ( 0.45 =R) . دبیران و پرستاران از نظر هوش هیجانی و رضایت زناشویی اختلاف معناداری نداشتند. وتعداد فرزندان تنها متغیر دموگرافی بود که به صورت مستقل تأثیر داشت. سرمایه گذاری کمترین مقدار همبستگی را با رضایت زناشویی داشت. بین میانگین نمره افراد در 5 مؤلفه هوش هیجانی و 4 مؤلفه رضایت زناشویی اختلاف معنادار یافت شد. نتیجه گیری : با توجه به شاغل بودن زنان و تأثیر منفی این مسئله بر رضایت زناشویی و رابطه معنادار هوش هیجانی با رضایت زناشویی لازم است مسئولان فرصت مناسبی برای زوجین جوان ، مخصوصاً زنان شاغل برای یادگیری هوش هیجانی فراهم آورند. کلمات کلیدی: رضایت زناشویی ، هوش هیجانی ، دبیران ، پرستاران