نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحکیم, اشرف الساداتfa_IR
dc.contributor.authorشفیعی, سیده میناfa_IR
dc.contributor.authorبساک نژاد, سودابهfa_IR
dc.contributor.authorحقیقی زاده, محمد حسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T03:40:55Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T03:40:55Z
dc.date.available1399-08-22T03:40:55Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T03:40:55Z
dc.date.issued2018-08-01en_US
dc.date.issued1397-05-10fa_IR
dc.identifier.citationحکیم, اشرف السادات, شفیعی, سیده مینا, بساک نژاد, سودابه, حقیقی زاده, محمد حسین. (1397). تأثیر قصه‌گویی بر اضطراب کودکان 7-4 سال بستری‌شده در بیمارستان: مطالعه کارآزمایی بالینی. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا, 26(3), 155-164. doi: 10.30699/sjhnmf.26.3.155fa_IR
dc.identifier.issn2676-5748
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30699/sjhnmf.26.3.155
dc.identifier.urihttp://nmj.umsha.ac.ir/article-1-1807-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/518189
dc.description.abstractمقدمه: قصه‌گویی یکی از روش‌های مناسب برای کاهش اضطراب کودکان بستری‌شده در بیمارستان است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی قصه‌گویی بر کاهش اضطراب کودکان 7-4 ساله‌ای است که در بیمارستان‌های آموزشی شهر اهواز بستری شده‌اند. روش کار: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است. نمونه‌های مطالعه‌شده 40 کودک 4 تا 7 سال هستند که به دلایل مختلف پزشکی در بیمارستان‌های آموزشی شهر اهواز بستری شده‌اند. پژوهشگر قبل از مداخله، میزان اضطراب بیماران را براساس مقیاس اضطراب کودکان پیش‌دبستانی اسپنس (فرم والدین) بررسی کرد. بعد از این ارزیابی دو گروه مداخله و کنترل (در هر گروه 20 نفر) به‌صورت تصادفی (بلوکی ـ طبقه‌ای) انتخاب شدند. گروه مداخله، در برنامه قصه‌گویی چهار جلسه‌ای، هر جلسه به مدت حداقل 20 دقیقه، شرکت کردند. در سمت مقابل، گروه کنترل فقط در معرض مکالمات روزمره قرار داشتند. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (مجذور کای، آزمون‌های تی مستقل و تی زوجی) استفاده شد. در نهایت داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 و در سطح معنی‌داری (0/05 > P ) تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین میانگین اضطراب دو گروه، بعد از مداخله، تفاوت آماری معنی‌داری وجود دارد و قصه‌گویی اضطراب کودکان گروه مداخله را کاهش داده است (0/01≥ P ). نتیجه‌گیری: قصه‌گویی می‌تواند اضطراب کودکان 4 تا 7 سال بستری‌شده در بیمارستان را کاهش دهد.  fa_IR
dc.format.extent300
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سیناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Nursing and Midwifery Careen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30699/sjhnmf.26.3.155
dc.subjectقصه‌گوییfa_IR
dc.subjectاضطرابfa_IR
dc.subjectکودکان بستری‌شدهfa_IR
dc.subjectبستری‌شدن در بیمارستانfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleتأثیر قصه‌گویی بر اضطراب کودکان 7-4 سال بستری‌شده در بیمارستان: مطالعه کارآزمایی بالینیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentمربی، گروه پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری در بیماری‌های مزمن، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس‌ارشد پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمربی، گروه آمار زیستی و بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue3
dc.citation.spage155
dc.citation.epage164


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد