نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمقدم تبریزی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorشیخی, ناصرfa_IR
dc.contributor.authorنجفی, سهیلاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T03:40:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T03:40:02Z
dc.date.available1399-08-22T03:40:02Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T03:40:02Z
dc.date.issued2020-01-01en_US
dc.date.issued1398-10-11fa_IR
dc.identifier.citationمقدم تبریزی, فاطمه, شیخی, ناصر, نجفی, سهیلا. (1398). بررسی وضعیت رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی و ارتباط آن با خودکارآمدی و حمایت اجتماعی در زنان سرپرست خانوار حاشیه شهر ارومیه. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا, 27(6), 394-404. doi: 10.30699/ajnmc.27.6.394fa_IR
dc.identifier.issn2676-5748
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30699/ajnmc.27.6.394
dc.identifier.urihttp://nmj.umsha.ac.ir/article-1-1942-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/518095
dc.description.abstractمقدمه: رفتارهای ارتقادهنده سلامت یکی از معیارهای عمده تعیین‌کننده سلامت است. یکی از مهم‌ترین موقعیت‌هایی که رفتارهای ارتقادهنده سلامت اهمیت ویژه‌ای می‌یابند، زنان سرپرست خانوار حاشیه‌نشین هستند؛ بنابراین این پژوهش به‌منظور تعیین میانگین نمرات رفتارهای ارتقادهنده سلامت، ابعاد شش‌گانه آن و ارتباط آن با خودکارآمدی، حمایت اجتماعی و عوامل جمعیت‌شناختی در زنان سرپرست خانوار حاشیه‌ نشین شهر ارومیه در سال ۱۳۹۶‌ انجام شد. روش‌کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است که جامعه آماری آن تمام زنان سرپرست خانوار حاشیه‌نشین شهر ارومیه هستند که از میان آنها ۳۸۴ نفر  به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و داده‌های این مطالعه به‌ کمک پرسش‌نامه‌های جمعیت‌شناختی، حمایت اجتماعی ادراک‌شده، خودکارآمدی عمومی و پرسشنامه رفتارهای ارتقادهنده سلامت والکر جمع‌آوری شده است. در ارائه ویژگی‌های توصیفی از آمارهای توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و در ارائه ویژگی‌های تحلیلی از آزمون هم‌بستگی پیرسون و کندال با سطح معنی‌داری ۵ درصد استفاده شد.  یافته‌ها: میانگین کل رفتارهای ارتقادهنده سلامت ۲۰/۴۵±۱۱۱/۶۲ بود. بین خودکارآمدی و حمایت اجتماعی درک‌شده ارتباط مثبت معنی‌دار  مشاهده شد (۰/۰۰۱>P). همچنین، بین مشخصات جمعیت شناختی تأهل و تحصیلات با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت، ارتباط مثبت معنی‌داری مشاهده شد (۰/۰۰۱>P)، اما بین شغل و سن با رفتارهای ارتقادهنده سلامت، ارتباط معنی‌داری وجود ندارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، مسئولان و مراقبان سلامت می‌توانند با طرح‌ریزی برنامه‌هایی در جهت ارتقای سطح خودکارآمدی، زمینه تغییر رفتار را در زنان سرپرست خانوار حاشیه‌نشین فراهم کنند. همچنین سازمان‌های دولتی و خانواده‌ها نیز با حمایت‌های عاطفی لازم برای این زنان، زمینه افزایش حمایت اجتماعی و به‌دنبال آن تغییر رفتار را برای زنان سرپرست خانوار حاشیه‌نشین فراهم کنند.fa_IR
dc.format.extent454
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سیناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Nursing and Midwifery Careen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30699/ajnmc.27.6.394
dc.subjectرفتارهای ارتقادهنده سلامتfa_IR
dc.subjectزنان سرپرست خانوارfa_IR
dc.subjectحاشیه‌نشینیfa_IR
dc.subjectخودکارآمدیfa_IR
dc.subjectحمایت اجتماعیfa_IR
dc.subjectماماییfa_IR
dc.titleبررسی وضعیت رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی و ارتباط آن با خودکارآمدی و حمایت اجتماعی در زنان سرپرست خانوار حاشیه شهر ارومیهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری علوم‌پزشکیfa_IR
dc.contributor.departmentفوق‌لیسانس علوم‌پزشکیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد علوم پزشکیfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue6
dc.citation.spage394
dc.citation.epage404


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد