بررسی رابطۀ معنای زندگی و عزت‌نفس با کیفیت زندگی سالمندان ساکن منزل و مقیم سرای سالمندان

Abstract

مقدمه: سالمندی دورۀ بسیار مهمی از زندگی است که طی آن فرد با تهدیدات و بیماری‌های مزمنی روبه‌رو است. این امر کیفیت زندگی سالمند را در معرض آسیب قرار می‌دهد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه و بررسی رابطۀ معنای زندگی و عزت‌نفس با کیفیت زندگی در سالمندان ساکن منزل و مقیم سرای سالمندان است. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی ـ تحلیلی است که دربارۀ نمونه‌ای ۱۲۰ نفری از سالمندان زن و مرد ساکن شهر خرم‌آباد در سال ۹۷-۹۶ انجام شد، شامل ۶۰ نفر سالمند ساکن منزل به روش تصادفی خوشه‌ای و ۶۰ نفر سالمند مقیم سرای سالمندان که به روش تصادفی نظام‌دار (براساس شمارۀ پرونده) انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های معنای زندگی Steger و همکاران (۲۰۰۶)، عزت‌نفس روزنبرگ (۱۹۶۵) و کیفیت زندگی ویر و شربون (۱۹۹۲) استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام‌به‌گام و تی گروه‌های مستقل تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد بین معنای زندگی ( t= ۶/۶۸ ، ۰/۰۰۱>P )، عزت‌نفس ( t =۵/۰۲، ۰/۰۰۱>P) و کیفیت زندگی (t =۳/۰۹ ، ۰/۰۱>P) در میان سالمندان ساکن منزل و سالمندان مقیم سرای سالمندان تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام‌به‌گام نیز نشان داد متغیرهای معنای زندگی و عزت‌نفس با هم ۲۵ درصد از واریانس کیفیت زندگی را پیش‌بینی می‌کنند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، ضروری به نظر می‌رسد با تدوین، برنامه‌ریزی و ارائۀ خط‌مشی مناسب، زمینۀ لازم برای بهبود و ارتقای کیفیت زندگی سالمندان به‌ویژه در سرای سالمندان فراهم شود.