تأثیر مشاورۀ گروهی در سندرم پیش از قاعدگی دختران دبیرستانی شهر همدان، سال 1395 مطالعۀ کارآزمایی بالینی

Abstract

مقدمه: سندرم پیش از قاعدگی بسیار شایع است و بر زندگی دختران تأثیرات منفی دارد. مصرف طولانی‌مدت دارو، برای تخفیف علائم و عوارض این سندرم، می‌تواند مشکل‌ساز باشد. در این پژوهش سعی شده با استفاده از مشاورۀ گروهی شدت علائم سندرم کاهش داده شود. روش کار: جامعۀ مورد بررسی دختران 17-15سالۀ دبیرستانی شهر همدان در سال 1395 بودند. ابزار پژوهش دو پرسش‌نامۀ خصوصیات دموگرافیک و 1PSST بود. از میان 215 دانش‌آموز شرکت‌کننده، 120 نفر سندرم پیش از قاعدگی متوسط تا شدید داشتند که به دو گروه 60 نفرۀ آزمون و کنترل تقسیم شدند و در سه جلسۀ مشاورۀ گروهی با مضامین ارتقای خودآگاهی دربارۀ سندرم شرکت کردند. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخۀ 21 و آزمون‌های تی مستقل و زوجی تجزیه‌وتحلیل شد. سطح معنی‌داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین شدت سندرم پیش از قاعدگی، قبل از جلسات مشاوره در هر دو گروه یکسان بود و از نظر آماری اختلاف معنی‌داری با هم نداشت (0/87₌P)، اما پس از پایان مشاوره کاهش معنی‌داری در میانگین شدت سندرم در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (0/001>P). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد مشاوره در زمینۀ سندرم پیش از قاعدگی می‌تواند نقش مؤثری در کاهش شدت علائم داشته باشد.