بررسی ارتباط رفتارهای خود مراقبتی با میزان هموگلوبین ای وان سی بیماران دیابتی

Abstract

زمینه و هدف: خودمراقبتی یکی از مهمترین عوامل در کنترل قند خون بیماران دیابتی شناخته شده است. آنچه نقش خود بیمار را در کنترل بیماری­اش کم اهمیت می­نماید عدم انجام خودمراقبتی ناشی از عوامل بازدارنده انجام آن است. هدف از انجام این مطالعه شناخت موانع موجود بر سر راه خود مراقبتی بیماران دیابتی و ارتباط آن با کنترل قند خون می­باشد. روش کار: نمونه­های مورد مطالعه در اینپژوهش شامل 225 بیمار دیابتی نوع دو بودند که از بین جامعه پژوهش به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده جهت جمع­آوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافیکی و پرسشنامه بررسی رفتار خودمراقبتی مشتمل بر34 سوال در زمینه موانع مختلف خودمراقبتی از مقیاس کم(1) تا زیاد(5) بود. همچنین از کلیه بیماران آزمایش هموگلوبین ای وان سی(Hb A1c) در هنگام ورود به مطالعه انجام شد. به منظور بررسی ارتباط بین نتایج به دست آمده و متغیر های مورد مورد مطالعه از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتایج: یافته های مطالعه حاکی از وجود موانع متعددی در زمینه خودمراقبتی بیماران بود که از عمده­ترین آنها بالا بودن هزینه­ها، مشغولیت زیاد کاری، وجود افسردگی، فراموشی، عدم اطلاع از برنامه خودمراقبتی، تمایل نداشتن به اجرای برنامه، عدم آگاهی از تفسیر نتایج تست قند خون و عدم اعتقاد به نتیجه خودمراقبتی بود. از بین این موانع بالا بودن هزینه­های مراقبت(005/0=P و24/0=r)و افسردگی(015/0=P و21/0=r)بیشترین ارتباط را میزان هموگلوبین ای وان سی داشتند. نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه نشان می­دهد، یکی از مهمترین عوامل موفقیت در درمان بیماران دیابتی کمک به آنها برای به عهده گرفتن مراقبت از خود می­باشد. بنابراین مراقبین و تیم درمانی باید در کنار اموزش بیماران در جهت انجام خودمراقبتی راه­های از بین بردن موانع و رسیدن به نتیجه بهتر را نیز آموزش دهند