بررسی رضایتمندی زنان نابارور از روند مراقبتی کاهش استرس در طول دوره درمان

Abstract

مقدمه: ناباروری اثرات روانشناختی زیادی بر روحیات زوجین نابارور دارد و استرس های شدیدی را در زن و مرد ایجاد می‌کند. تکنیک تن آرامی از جمله روش های موثر دررفع استرس بوده که باعث تعادل استرس می شود. در همین راستا هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر روند مراقبتی کاهش استرس دوره درمان بر رضایتمندی زنان نابارور می باشد. روش کار: این پژوهش کارآزمایی بالینی کنترل دار بود که بر روی 76 نفر از زنان 18 تا 35 سال نابارور تحت درمان IVF و یا ICSI انجام شد. این زنان که برای درمان ناباروری خود به کلینیک نازایی اصفهان مراجعه نموده بودند، به روش نمونه گیری آسان و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند (36 نفر در گروه مداخله و 36 نفر در گروه کنترل). تکنیک تن آرامی در گروه مداخله به مدت 12 جلسه انجام شد. اطلاعات بوسیله پرسشنامه استاندارد استرس ناباروری نیوتن و میزان رضایتمندی از روند درمانی قبل و بعد از مطالعه توسط افراد دو گروه تکمیل شد. یافته ها: آزمون های آماری نشان داد که تفاوت معنی داری در ویژگی های فردی باروری افراد گروه مداخله و کنترل وجود ندارد. آزمون من ویتنی نشان داد بین رضایت از روند مراقبتی کاهش استرس دوره درمان در دو گروه اختلاف معنی داری وجود داشت و این رضایتمندی در گروه مداخله بطور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود( 001/0= P ). نتیجه نهایی: استفاده از تکنیک تن آرامی به عنوان یک تکنیک کاهنده استرس بر رضایتمندی زنان از این روند مراقبتی (حتی زنانی که نتیجه تست بارداری آن ها منفی شده) تاثیر مثبت دارد که این موضوع می تواند به پیگیری بهتر برنامه درمانی در زوجین نابارور کمک کند.